2016/1367 K. 2017/180 T. 29.3.2017

VDDK., E. 2016/1367 K. 2017/180 T. 29.3.2017

T.C. Danıştay Başkanlığı - Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No.: 2016/1367
Karar No.: 2017/180
Karar tarihi: 29.03.2017

İstemin_Özeti : Davacı şirket adına, Ba formlarına göre hakkında sahte belge düzenlediği yönünde tespitler bulunan F1 Turizm Gıda Sanayi Ticaret Limited Şirketi tarafından düzenlenmiş faturaları kaydettiğinin tespiti üzerine bu yönden incelenmek istenen defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmemesi nedeniyle, katma değer vergisi indirimleri kabul edilmeyerek 2007 yılının Ocak ilâ Aralık, 2008 yılının Ocak, Şubat ve Mayıs dönemleri için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 353'üncü maddesinin 1'inci bendi ve mükerrer 355'inci maddesinin 1'inci fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezaları davaya konu yapılmıştır.

İstanbul 9. Vergi Mahkemesi, 25.2.2013 gün ve E:2012/1613, K:2013/420 sayılı kararıyla; defter ve belge isteme yazısının 14.12.2011 tarihinde, usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen süresi içinde ibraz yükümlülüğünün yerine getirilmediği, iş yerini su basması nedeniyle defter ve belgeler ibraz edilemediği ileri sürülmüş ise de uğradığı zarar ve kayıplara ilişkin Büyükçekmece 2. Asliye Hukuk Mahkemesinde açılan davada, bilirkişi tarafından sunulan raporda, zarar gören emtia arasında defter ve belgelere yer verilmediği, ayrıca zayi belgesi de alınmadığı görüldüğünden, bu durumun mücbir sebep hali olarak kabul edilemeyeceği, kayıt ve tevsik yükümlülüğünü yerine getirmeyen davacı adına katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle salınan vergilerde hukuka aykırılık görülmediği, vergi farkı, katma değer vergisi beyannamelerinde yer alan indirimlerin reddi suretiyle tespit edildiğinden üç kat vergi ziyaı cezası kesilemeyeceği, 213 sayılı Kanunun 353'üncü maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden davayı reddetmiş, vergi ziyaı cezalarının bir katı aşan kısmı ile 213 sayılı Kanunun 353'üncü maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasını kaldırmış, mükerrer 355'inci madde uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası hakkında hüküm kurmamıştır.

Tarafların temyiz istemlerini inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi, 14.5.2014 gün ve E:2013/8455, K:2014/2679 sayılı kararıyla; davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların, kararın, özel usulsüzlük cezası ile vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkralarının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediği, katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, indirim konusu yapılacak verginin fatura veya benzeri belgeler üzerinde ayrıca gösterilmesi ve söz konusu belgelerin kanuni defterlere kaydedilmiş olması gerektiği, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununda re'sen araştırma ilkesi benimsendiği ve aynı Kanunun 31'inci maddesinin atıfta bulunduğu 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 266'ncı maddesinde, hakimin özel bilgi ve uzmanlık isteyen bir konuda bilirkişi incelemesi yaptırmaya yetkili olduğunun kurala bağlandığı, olayda, defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmemesi nedeniyle re'sen takdire gidilmesi yerinde ise de davacı tarafından, temyiz dilekçesinde, defter ve belgelerin incelenmek üzere hazır olduğu, istenmesi halinde ibraz edilebileceği ileri sürüldüğünden, Vergi Mahkemesince defter ve belgelerin istenilmesi, ibraz edilecek olan defter ve belgelerden vergi dairesi de haberdar edilmek suretiyle söz konusu belgelerin gerçekten alış yaptığı emtiaya ait faturalar olup olmadığının araştırılması, gerçek alış faturaları gözönüne alınarak ödenecek verginin tespiti için gerekirse bu faturalar üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak ortaya çıkacak sonuca göre yeniden karar verilmek üzere kararın; bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasını bozmuş, davalı idarenin temyiz ve karar düzeltme istemlerini reddetmiştir.

İstanbul 9. Vergi Mahkemesi, 28.3.2016 gün ve E:2016/750, K:2016/535 sayılı kararıyla; aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle bozulan hüküm fıkrası yönünden ilk kararında ısrar etmiştir. Davacı tarafından; Dairenin bozma kararının gerekçesi gözetilmediği ileri sürülerek, ısrar kararının bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : K1

Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, ısrar kararının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından, istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi yukarıda açıklanan İstanbul 9. Vergi Mahkemesinin 28.3.2016 gün ve E:2016/750, K:2016/53 sayılı kararının, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden davanın reddi yolundaki ısrara ilişkin hüküm fıkrası, aynı hukuksal nedenler ve gerekçe ile Kurulumuzca da uygun bulunmuş olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, kararın değinilen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun, "Davaların Karara Bağlanması" başlığını taşıyan 22'nci maddesinin 1'inci fıkrasında; konular aydınlandığında meselelerin sırasıyla oya konulacağı ve karara bağlanacağı, 24'üncü maddesinin (e) bendinde, kararın dayandığı hukuki sebeplerin, gerekçe ve hükmün kararda gösterilmesinin zorunlu olduğu kurala bağlanmıştır.

Davanın; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 355'inci maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası değerlendirilmeksizin sonuçlandırılması, İdari Yargılama Usulü Kanununun, yukarıda yer verilen 22 ve 24'üncü maddelerine uygun düşmediğinden, kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.

Açıklanan nedenlerle, İstanbul 9. Vergi Mahkemesinin 28.3.2016 gün ve E:2016/750, K:2016/535 sayılı kararının, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden davanın reddi yolundaki ısrara ilişkin hüküm fıkrasına karşı yapılan temyiz isteminin reddine, hakkında hüküm kurulmayan özel usulsüzlük cezası hakkında karar verilmek üzere kararın bu yönden bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 29.3.2017 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

X - KARŞI OY

Temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden davanın reddi yolundaki ısrara ilişkin hüküm fıkrasının, Danıştay Dokuzuncu Dairesinin kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca bozulması gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.