2016/2206 K. 2016/6265 T. 19.10.2016
21. CD., E. 2016/2206 K. 2016/6265 T. 19.10.2016
T.C. Yargıtay Başkanlığı - 21. Ceza Dairesi
Esas No.: 2016/2206
Karar No.: 2016/6265
Karar tarihi: 19.10.2016
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na muhalefet
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet
Temyizin kapsamına göre yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında, defter ve belgeleri gizleme suçundan mütalaa ve bilirkişi raporu bulunmadığı halde iddianame ile dava açıldığı anlaşılmakla sanık ... hakkında bu konuda mütalaa da alınarak zamanaşımı süresi içerisinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
I) Sanıklar ..., ... ve ... haklarında 2004 yıllına ilişkin olarak vergi usul kanununa muhalefet suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; mahkemece yapılan yargılama sonunda sanığa yüklenen 213 Sayılı Kanunu’nun 359/b-1 maddesine muhalefet suçunun yasada gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanıklar lehine olan 765 sayılı TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı, suçun işlendiği 23.01.2004 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden kamu davasının vaki zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi gerektiği dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan; katılan vekilinin bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE,
II) Sanık ... hakkında 2005 yıllına ilişkin olarak vergi usul kanununa muhalefet suçundan kurulan beraat hükmüne ve sanık ... hakkında 2005 yıllına ilişkin olarak vergi usul kanununa muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik incelemede;
Sanık ... hakkında;
1) Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında;
2) Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın, geçerli bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle,
T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 Sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; "TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine; "TCK'nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III) Sanık ... hakkında 2008 yılına ilişkin olarak defter ve belgeleri ibraz etmeme suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
İncelenmenin esasen faal olduğu görülen iş yerinde yapılması gereken defter ve belgelerin ne surette ibraz için istendiği açıklanmadan ve gerekçelendirilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de,
Sanığa yüklenen defter ve belgeleri ibraz etmemek suçunun işlendiği tarihte yürürlükte bulunun 5728 Sayılı Yasanın 276. maddesiyle değişik 213 sayılı Vergi Usul Yasasının 359/a-2 maddesi yerine, maddenin değişiklikten önceki halinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ... ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki istem gibi BOZULMASINA, 19.10.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.