2016/2569 K. 2016/7714 T. 21.11.2016

11. CD., E. 2016/2569 K. 2016/7714 T. 21.11.2016

T.C. Yargıtay Başkanlığı - 11. Ceza Dairesi
Esas No.: 2016/2569
Karar No.: 2016/7714
Karar tarihi: 21.11.2016
 

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Defter ve belgeleri ibraz etmemek, sahte fatura düzenlemek

HÜKÜM : Defter ve belgeleri ibraz etmemek suçundan: Mahkumiyet Sahte fatura düzenlemek suçundan: Beraat

I- “Defter ve belgeleri ibraz etmemek” suçundan kurulan hükme karşı sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi gözetilerek, 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 5728 sayılı Kanun'un 276. maddesiyle 213 sayılı VUK'nın 359/a-2. madde ve fıkrasında yapılan değişiklik öncesi ve sonrasındaki bütün hükümleri olaya ayrı ayrı uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe kanunun tespiti gerektiği gözetilmeden, temel cezanın 5728 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 213 sayılı VUK’nun 359/a-2. maddesi uyarınca belirlenmesi, bu hapis cezasının paraya çevrilmesinde maddenin 5728 sayılı Kanun ile değişmeden önceki halinde belirtilen “hükmedilecek hapis cezasının para cezasına çevrilmesinde hapis cezasının her bir günü için sanayi sektöründe çalışan 16 yaşından büyük işçiler için yürürlükte bulunan asgari ücretin bir aylık brüt tutarının yarısının esas alınacağı” hükmüne rağmen, 5237 sayılı TCK’nın paraya çevirmeye ilişkin maddesine göre uygulama yapılarak eksik ceza tayini isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,

II- “2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçlarından kurulan hükme karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2003 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı ve yüklenen 2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçu yönünden ise, suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1 yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkında 2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından açılmış olan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı Yasanın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK'nun 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 21.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.