2016/3807 K. 2016/5050 T. 8.6.2016
21. CD., E. 2016/3807 K. 2016/5050 T. 8.6.2016
T.C. Yargıtay Başkanlığı - 21. Ceza Dairesi
Esas No.: 2016/3807
Karar No.: 2016/5050
Karar tarihi: 08.06.2016
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na muhalefet
HÜKÜM : 2004 ve 2005 yılları için: Mahkumiyet
213 sayılı Yasa'nın 359/a-2 maddesi gereğince: Mahkumiyet
2006 yılı için: Beraat
I- Sanık hakkında "2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik incelemede;
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanık hakkında "2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" ile "defter ve belgeleri gizlemek" suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, TCK'nun 58. maddesinin uygulanmaması isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, kasten işlenen bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK'nun 53/1. maddesindeki yazılı hak yoksunlukları sanık hakkında uygulanmamış ise de, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III- Sanık hakkında "2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik incelemeye gelince;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken, 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri gereğince istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 08.06.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.