2016/6023 K. 2019/2898 T. 20.3.2019
11. CD., E. 2016/6023 K. 2019/2898 T. 20.3.2019
T.C. Yargıtay Başkanlığı - 11. Ceza Dairesi
Esas No.: 2016/6023
Karar No.: 2019/2898
Karar tarihi: 20.03.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek, defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyet
Defter ve belgeleri gizlemek suçundan beraat
1-Sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte belge düzenlemek suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesi:
Aynı takvim yılında birden fazla sahte belge düzenlediği kabul edilen sanık hakkında TCK'nin 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz taleplerinin reddine; ancak:
a)Sahte belge (fatura, müstahsil makbuzu, sevk irsaliyesi vb.) düzenlemek ve kullanmak suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, bu suçların birbirine dönüşmeyeceği; sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte belge düzenlemek suçundan kamu davası açıldığı gözetilmeden; hükmün gerekçesinde sanığın sahte belge düzenlediği kabul edilmesine rağmen, hüküm fıkrasında suç adının “sahte fatura kullanmak” olarak yazılması,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talebi bu itibariyle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının 1. bölümünde yer alan "sahte fatura kullanmak" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "sahte belge düzenlemek" ibaresinin ve TCK'nin 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ile yerine ''Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, sanık hakkında, TCK'nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına'' ibaresinin yazılması suretiyle, eleştiri dışındaki diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık hakkında defter ve belgeleri gizlemek suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesi:
a)Sanık hakkında "2007 takvim yılına ait defter ve belgeleri ibraz etmeme" suçundan açılan kamu davasında; 213 sayılı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca defter ve belgeleri ait olduğu yılı takip eden 5 yıl boyunca muhafaza ve istenildiğinde ibraz etme sorumluluğunun, mükellefe ve/veya vergi sorumlusuna ait olduğu, sanığın savunmasında iş yerini kapatırken belgeleri vergi dairesine teslim ettiğini, teslim ettiği belgeleri ...'ta ismini hatırlamadığı bir matbaaya bastırdığını, sahte olduklarını bilmediğini savunduğu; ancak, sanığın mükellefiyeti sonlandırırken vergi dairesine ibraz ettiği müstahsil makbuzları ve faturaların anlaşmalı matbaada bastırılan belgeler olmadıkları, ...'ye ait matbaada bastırdığı ve varlığı sabit olan belgeleri ise 15.07.2008 tarihinde ikametgah adresine yapılan tebligata rağmen süresinde ibraz etmediğinin anlaşılması karşısında, yüklenen suçun sübut bulduğu ve uygulama maddesinin 213 sayılı VUK'nin 359/a-2. maddesi olduğu gözetilmeden beraat hükmü kurulması,
b)Adli emanetin 2012/131 sırasına kayıtlı suça konu belgeler hakkında bir karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz talebi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.