2016/627 K. 2016/646 T. 25.5.2016

VDDK., E. 2016/627 K. 2016/646 T. 25.5.2016

T.C. Danıştay Başkanlığı - Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No.: 2016/627
Karar No.: 2016/646
Karar tarihi: 25.05.2016

İstemin_Özeti : 2005 yılı işlemleri incelenen davacı adına K1 tarafından gerçek bir emtia teslimine dayanmaksızın düzenlenmiş faturaları kayıtlarına dahil etmesi nedeniyle katma değer vergisi indirimleri kabul edilmeyerek Ocak, Şubat, Nisan, Mayıs ve Haziran 2005 dönemleri için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi davaya konu yapılmıştır.

Antalya 1. Vergi Mahkemesi 30.3.2010 gün ve E:2007/2484, K:2010/508 sayılı kararıyla; K1 hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda; baharat ticareti yapmak üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, 2004, 2005 yılları faaliyetine ilişkin olarak gelir vergisi, Temmuz ilâ Aralık 2004 dönemleri ile 2005 yılı katma değer vergisi ve muhtasar beyannamelerini verdiği, bir kaç dönem dışında yüksek tutarda ödenecek katma değer vergileri beyan edildiği, kullandığı belgelerin noter tasdikli olduğu, 13.8.2004 tarihinde muhasebecisiyle birlikte yapılan tespitte, iş yerine müteaddit defalar gidilmesine rağmen ilgilinin işyeri adresinde bulunamadığı, adresini depo olarak kullandığı, işyerinde muhtelif baharat bulunduğu, ilgilinin ağırlıklı olarak il dışında satış yaptığı, motorlu aracının olmadığı, diğer tespitlerde de iş yerini ikametgah olarak kullandığı il ve ilçelerde baharat, salep vb. toplayıcılardan baharat alıp kargo, otobüs vb. taşıtlarla sevkiyatını yapmakta olduğu, iş yerinde 1 masa 2 sandalye ve 1 çek yat haricinde demirbaşı olmadığının tespit edildiği, ibraz edilen 2004 ve 2005 yıllarına ilişkin kanuni defter ve belgelerinde 2004 yılında emtia alışına ilişkin olarak kayıtlarının tamamının, 2005 yılında ise çoğunluğunun müstahsil makbuzlarına, diğerlerinin ise faturalara dayandığı, faaliyetine ilişkin sorulan sorulara cevaben, genellikle iş yeri dışında Burdur ve diğer illerde üreticilerden ve mal temin edenlerden baharat ürünleri toplayıp, toptan sattığını, işyerinde pek bulunmadığını ve işyerinde numune dışında ürün bulunmadığını, tespitlerin işyerinde olmadığı zamanlarda yapıldığını belirttiği, yasal kayıt ve belgeleri arasında nakliye ve kargo gider belgelerinin bulunduğu, banka hesap hareketlerinde küçük çapta şahsi işlemler dışında banka işlemlerinin olmadığı, vergi borçlarını ödemediği, mevcut bilgi belgelere göre faaliyetinin, baharat sektöründe komisyon karşılığında fatura temini olduğu hususlarına yer verildiği, 3.8.2007 tarihli mükellef nezdinde düzenlenen tutanakta; 2002 ilâ 2005 yıllarında faaliyette bulunduğu, kanuni defter ve kayıtlarına intikal ettirdiği emtia alış ve satışlarının gerçek olduğu, alış ve satış bedellerinin tamamının nakit ödendiği, davacı şirkete yaptığı satışlarının gerçek olduğu, sattığı malları müşterilerine bizzat teslim ettiğinin tespit edildiği, davacı şirketin Ocak, Şubat, Nisan, Mayıs ve Haziran 2005 dönemlerinde katma değer vergisi hariç toplam 42.549,61 lira tutarında 6 adet fatura aldığı K1 hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda 2004 ve 2005 yıllarına ilişkin olarak defter ve belgelerini ibraz etmesi, beyannamelerini vermesi, faaliyetinin bulunması, alış ve gider faturalarının tümünün sahte veya muhteviyatının yanıltıcı olduğu yönünde eleştirilmemesi, kullanmış olduğu belgelerin noterden tasdikli olması, yasal kayıt ve belgeleri arasında emtia hareketine ilişkin nakliye ve kargo belgelerinin bulunması ve davacı şirket adına düzenlenen faturaların sahte olarak düzenlendiğine yönelik harici somut tespitlerin yapılmamış olması hususları birlikte değerlendirildiğinde, davacı şirket adına 2005 yılında düzenlenen faturaların gerçek bir mal ve hizmet teslimine dayanmadığının somut olarak kanıtlanamadığı gerekçesiyle tarhiyatı kaldırmıştır.

Vergi idaresinin temyiz istemini inceleyen Danıştay Üçüncü Dairesi 28.1.2015 gün ve E:2013/4261, K:2015/225 sayılı kararıyla baharat ticareti yapmak üzere mükellefiyet tesis ettiren K1'ın iş yeri adresinde 17.8.2001 tarihinde yapılan yoklamayla, mal alışının olmadığı, 5.5.2003 tarihinde yoklamayla 25.12.2002 tarihinden itibaren iş yerinin tamamen boşaltıldığı, 13.8.2004 tarihinde mükellefin muhasebecisi nezdinde yapılan yoklamayla, iş yerine müteaddit defalar gidilmesine rağmen mükellefin iş yerinde bulunmadığı, yaklaşık bir aydır il dışında olduğu, cep telefonundan ulaşılamadığı, iş yerinde muhtelif baharatların bulunduğu, demirbaşı ve motorlu taşıtının olmadığı, ağırlıklı olarak il dışında satış yapıldığı, 12.11.2005 tarihinde yapılan yoklamayla, iş yerinin büro olarak kullanıldığı, emtia bulunmadığı, 9.8.2006 tarihinde yapılan yoklamayla iş yerine bir kaç aydır uğramadığı, iş yerinin ikametgah olarak kullanıldığı ve ticari faaliyette bulunulmadığı hususlarının tespit edildiği, 2004 ve 2005 yılına ilişkin gelir vergisi beyannamelerinin, Temmuz ilâ Aralık 2004 dönemleri, 2005 yılına ilişkin muhtasar beyannameleri ile katma değer vergisi beyannamelerinin verildiği, bir kaç dönem dışında yüksek tutarda ödenecek katma değer vergisi beyan edildiği, bankalar nezdinde yapılan araştırmalar neticesinde, 2002 ilâ 2006 yıllarında küçük meblağlı bir kısım havale işlemleri ile şahsi tasarruf işlemleri dışında ticari düzeyde havale, çek ve senet tahsilatı ile ödeme işlemlerine rastlanılmadığı, kayıtlara intikal ettirilen emtia alışına ilişkin faturaları düzenleyenler nezdinde yapılan karşıt incelemelerle, 2005 yılında aldığı emtia faturalarının biri hariç tamamının düzenleyicisi olarak görülen F1 İnşaat Gıda Tekstil Taahhüt Gıda Sanayi Limited Şirketinin adreslerinde bulunmadığı, ticari faaliyeti olmadığı ve 15.7.2005 tarihi itibarıyla mükellefiyetinin re'sen terkin edildiği, 2005 yılında F2 Kağıt Limited Şirketinin mükellef adına düzenlediği fatura ile anılan şirketin ibraz ettiği fatura arasında şekli yönden bazı farklılıklar olduğu ve tarihte tahrifat yapıldığının saptandığı, 2004 ve 2005 yıllarında kanuni defter kayıtlarına intikal ettirdiği müstahsil makbuzlarında isimleri yazılan kişilerden adresleri belirlenenlerden sadece ikisinin mükellefe küçük miktarda adaçayı satışı yaptığını beyan ettikleri, diğer şahısların adlarına düzenlenen müstahsil makbuzlarında yer alan ürünü satmadıklarını, mükellefi tanımadıklarını, herhangi bir ticari ilişkilerinin bulunmadığını, örnekleri gösterilen müstahsil makbuzlarındaki imzaların kendilerine ait olmadığını beyan ettikleri, 2004 ve sonraki yıllarda muhasebe işlemlerini yürüten K3 ile K4'ın ifadelerinde, iş yerinde ticari mahiyette emtia bulunduğuna ve emtia alış-satışına şahit olmadıklarını, daha çok Burdur dışından mal temin edilip satıldığını, çek, senet, havale ve banka işlemlerine ait bilgi ve belgeye rastlamadıklarını, iş yerininin ikametgah olarak kullanıldığını, mükellefin nakil vasıtasının ve işçisinin bulunmadığını belirttikleri, 2004 ve 2005 yıllarında vergi dairesine ve Eskişehir Çarşı Polis Karakoluna fatura ciltlerinin kaybedildiğine ilişkin dilekçe verildiği, ibraz edilen bir fatura koçanında üç nüshanın asıl ve suretlerinin bulunmadığı, 2006 yılının Ağustos ayı itibarıyla toplam 155.307,76 lira tutarında vadesi geçmiş vergi borcu bulunduğu, 2004 ve 2005 yıllarında deftere kaydedilen toplam (13) nakliye ve kargo faturasının bir kısmının belge gönderilmesine ilişkin olduğu, diğerlerinin ise genelde küçük miktarlardaki emtianın nakliyesine ilişkin olduğu, ticari ve özel nakil vasıtası, işçisi, şubesi ve deposunun bulunmadığı, 2004 yılının Temmuz ayından itibaren kullanılan iş yerini kiraya veren K5'nün ifadesinde, uzun süredir kira bedelinin ödenmediğini, iş yerinde emtia bulunduğuna, emtia alınıp satıldığına ve işçi çalıştırıldığına şahit olmadığını, nakil vasıtasının ve deposunun bulunmadığını beyan ettiği, söz konusu tespitler, anılan mükellefin davacıya düzenlediği faturaların sahte olduğunu kanıtlamaya yeterli olup, Hazineye intikal etmediği anlaşılan faturalar içeriği katma değer vergisi indirimlerinin kabul edilmemesinde yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur.

Bozma kararına uymayan Antalya 1.Vergi Mahkemesi 30.9.2015 gün ve E:2015/942, K:2015/1101 sayılı kararıyla; aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ilk kararında ısrar etmiştir.

Vergi idaresinin temyiz istemini inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu, 20.1.2016 gün ve E:2015/1047, K:2016/27 sayılı kararıyla temyiz istemini reddetmiştir.

Davalı idare tarafından; davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı gibi K1 hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitler, düzenlediği faturaların gerçek bir emtia teslimine dayanmadığını gösterdiği ileri sürülerek kararın düzeltilmesi istenmiştir.

Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : K2

Düşüncesi : Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararının dayandığı aynı hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca karar düzeltme isteminin kabulü ile Kurul kararı kaldırıldıktan sonra vergi mahkemesi ısrar kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

Karar düzeltme dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54'üncü maddesinin 1'inci fıkrasının (c) bendi uyarınca istemin kabulünü gerektirecek nitelikte bulunduğundan davalı idarenin karar düzeltme isteminin kabulü ile Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun 20.1.2016 gün ve E:2015/1047, K:2016/27 sayılı kararı kaldırıldıktan sonra davalı idarenin temyiz istemi yeniden incelendi.

Danıştay Üçüncü Dairesinin yukarıda yer verilen 28.1.2015 gün ve E:2013/4261, K:2015/225 sayılı kararının dayandığı aynı hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca temyiz isteminin kabulü il Antalya 1.Vergi Mahkemesinin, 30.9.2015 gün ve E:2015/942, K:2015/1101 sayılı ısrar kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 25.5.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

X - KARŞI OY

Karar düzeltilme dilekçesinde ileri sürülen iddialar, istemin kabulünü gerektirecek nitelikte bulunmadığından, istemin reddi gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.