2016/9185 K. 2019/1822 T. 21.2.2019

11. CD., E. 2016/9185 K. 2019/1822 T. 21.2.2019

T.C. Yargıtay Başkanlığı - 11. Ceza Dairesi
Esas No.: 2016/9185
Karar No.: 2019/1822
Karar tarihi: 21.02.2019
 

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet

HÜKÜM : Sahte belge düzenlemek suçu hakkında:Beraat

Defter ve belgeleri ibraz etmemek suçu hakkında: Mahkumiyet

1) Sanık hakkında "defter, kayıt ve belgeleri gizlemek" suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın ve katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesi:

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;

a- Suç tarihi itibariyle 213 sayılı Kanun'un 359/a-2 maddesinde öngörülen temel cezanın alt sınırının 18 ay olduğu gözetilmeden ve teşdit uygulanmasına ilişkin bir gerekçe gösterilmeden temel cezanın 18 ay yerine 1 yıl 6 ay ve sonuç cezanın 15 ay yerine 1 yıl 3 ay olarak tayin edilmesi suretiyle fazla ceza tayini,

b- Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,

2) Sanık hakkında “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte belge düzenlemek” suçlarından kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesi:

Vergi mükellefi olan sanığın, kuyumculuk işini fiktif yapıp, bu amaçla düzenlediği 2008 ve 2009 yıllarındaki satış faturalarının ve kasa fişlerinin tamamının gerçek bir mal ve hizmet satışına ilişkin olmayıp sahte olduğu iddiasıyla açılan davada; sanığın, usulsüzlük yapmadığını, vergileri eksiksiz ödediğini, POS cihazını satış haricinde kullanmadığını, komisyon karşılığında kredi kartı çekimi yapmadığını savunması; adlarına suça konu fatura ve fiş düzenlenen kişilerin tanık sıfatıyla dinlenmemiş olması karşısında; suçun unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;

a- Sanık hakkında tefecilik veya 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu'nda düzenlenen suç yönünden açılmış dava bulunup bulunmadığının araştırılması, varsa dosyanın getirtilerek incelenmesi, bu davayla ilgili belgelerin örneklerinin dosya içine konulması,

b- İlgili Vergi Dairesinden, 08.12.2012 tarihli vergi tekniği raporunda, sanığın POS cihazı ile çekim yaptığı belirtilen; kredi kartlarının sahibi olan kişiler hakkında fatura kullanma suçuna ilişkin karşıt inceleme yapılıp yapılmadığının sorulması, yapılmış ise onaylı örneklerinin istenmesi,

c- Sanığın, kredi kartlarını kullandığı kişilerin tespiti ile kanaat oluşturacak sayıda kişinin CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sanıktan gerçekten fatura ve fişlerdeki yazılı emvali alıp almadıklarının, sanık tarafından düzenlenen fatura ve fiş bulunup bulunmadığının sorulması, varsa asıllarının istenmesi,

d- Gerektiğinde fatura ve fişlerin, gerçek altın satımına ilişkin olup olmadığının belirlenmesi yönünden, sanığın satımını yaptığını söylediği altınlarla ilgili kayıtları getirtilerek, yeterli altın girişi olup olmadığı, alım ve satım miktarlarının uygunluğu yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması,

Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hangi yıldan olduğu da belirtilmeden tek beraat hükmü kurulması,

Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.