2016/9723 K. 2019/1780 T. 21.2.2019

11. CD., E. 2016/9723 K. 2019/1780 T. 21.2.2019

T.C. Yargıtay Başkanlığı - 11. Ceza Dairesi
Esas No.: 2016/9723
Karar No.: 2019/1780
Karar tarihi: 21.02.2019
 

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet

HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında, 2011 takvim yılına ait belgelerini 23.11.2012 tarihinde yapılan tebligata rağmen 15 günlük süresi içerisinde ibraz etmemesi nedeniyle belge gizleme suçundan açılan kamu davasında; sanığın defter ve belgelerin kendisinden telefon ile aranmak suretiyle istendiğini savunması karşısında, suç unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından;

1- Belgeleri gizlemek suçunun oluşabilmesi için, bunların vergi incelemesi amacıyla ibrazının istenmesi gerektiğinden,“defter ve belge isteme yazısı” temin edilip defter ve belgelerin hangi amaçla istendiğinin tespit edilmesi,

2- Sanığın belgelerin vergi dairesince kendisinden telefon ile aranmak suretiyle istendiğini savunması, dosya içerisinde bulunan 23.11.2012 tarihli tebligatın ...’ya sanık ile akrabalık ilişkisi ve tebligatı almaya yetkisinin bulunup bulunmadığı ve aynı çatı altında yaşayıp yaşamadığı şerh düşülmeden tebliğ edilmesi karşısında tebligat tarihi itibariyle sanığın ikamet adresinin ve ...’un aynı çatı altında sanık ile birlikte yaşayıp yaşamadığının araştırılması,

Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,

3- Kabule göre ise;

a-Belgelerini, vergi incelemesine esas olmak üzere istenmesine rağmen merciine teslim etmediği iddia olunarak, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/a-2. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılan sanık hakkında; düzenlenen vergi inceleme raporunda somut bir zarara yer verilmediği, vergi ve cezaların eylemden ... zarar niteliğinde olmadığı; sanık hakkında "defter ve belgeleri gizlemek" eylemi nedeniyle CMK'nin 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmasına engel oluşturabilecek somut bir zararın meydana geldiğinin kanıtlanamadığı gözetilmeden; engel sabıkası bulunmayan, sabıkasız geçmişi nedeniyle hakkında takdiri indirim nedeni uygulanan ve hükmolunan hapis cezası “tekrar suç işlemeyeceği” kanaatiyle ertelenen sanık hakkında, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 08.02.2008 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun'un 562. maddesiyle değişik CMK'nin 231. maddesinin uygulanmaması,

b-Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında,5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasının, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte tekrar değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyizi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 21.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.