2017/123 K. 2017/165 T. 29.3.2017

VDDK., E. 2017/123 K. 2017/165 T. 29.3.2017

T.C. Danıştay Başkanlığı - Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No.: 2017/123
Karar No.: 2017/165
Karar tarihi: 29.03.2017

İstemin Özeti : Davacının, özür oranını % 84 olarak belirleyen Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 7.4.2009 tarih ve 2441 sayılı sağlık kurulu raporuna istinaden 1. derece özürlü olarak vergi indiriminden yararlanmak için yaptığı 17.9.2010 tarihli başvuru üzerine Merkez Sağlık Kurulunca özür oranının % 51 belirlenmesi sonucu 3. derece özürlü olarak vergi indiriminden yararlandırılması gerektiğine dair 11.4.2011 tarih ve 34839 sayılı işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.

Danıştay Dördüncü Dairesinin 20.1.2014 gün ve E:2013/9287; K:2014/290 sayılı kararıyla yetkili kılınan İstanbul 8. Vergi Mahkemesi, 4.6.2015 gün ve E:2014/825, K:2015/1658 sayılı kararıyla; dosyanın incelenmesinden, dosyada birer örneği mevcut Medical Park Hastanesine ait radyoloji raporları ile Büyükçekmece Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 2.4.2009 tarih, 2009/1481 sayılı ön raporunda; davacının üzerine kapı düşmesi sonucu yaralandığı ve 1.5.2008 tarihinde X1 Hastanesinin acil servisine yatırıldığı, 5 (beş) gün sonra 6.5.2008 tarihinde bu defa X2 Hastanesinde tedavisine devam edildiği ve 14.5.2008 tarihinde taburcu edildiği, bu olay sonrasında özürlü indiriminden yararlanmak amacıyla başvurduğu Bakırköy Dr.Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından düzenlenen 7.4.2009 tarih ve 2441 sayılı Özürlü Sağlık Kurulu Raporunda %84 oranında özürlü olduğu tespit edilen davacının bu rapor ile birlikte 17.9.2010 tarihinde davalı idareye başvurarak 1. derece özürlü indiriminden yararlanmak istediği, Merkez Sağlık Kurulunca, rapor içeriğinde bulgular tam ve ayrıntılı olarak belirtilmediğinden kesin bir karara varılamadığından bahisle 19.10.2010 tarihinde bu hususların tamamlattırılması ve yeni bir rapor alınması için Gelir İdaresi Başkanlığına gönderme kararı verildiği, daha sonra yine aynı raporu inceleyen Merkez Sağlık Kurulunun 10.2.2011 tarihli kararıyla; rapor içeriğinde bulgular tam ve ayrıntılı olarak belirtilmediğinden, davacının hakem hastane olan Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesine sevkine karar verildiği halde bu aşama beklenilmeksizin yine aynı rapor üzerinde inceleme yaparak bilâ tarihli yazıyla davacının %51 oranında özürlü olduğundan 3. derece özürlü indiriminden yararlanabileceğine dair karar aldığı, bu kararın davalı idarece İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığına 11.4.2011 tarih, 34839 sayılı işlem ile bildirildiği, davacının da bu işlemi öğrenmesi üzerine iptali istemiyle açtığı davada Danıştay Dördüncü Dairesi kararıyla Mahkemelerinin yetkili kılınması üzerine davacının öncelikle yönlendirildiği Büyükçekmece Devlet Hastanesinin 11.12.2014 tarih ve 4448 sayılı raporu ile bir üst kurula sevkine karar verildiği, hakem hastane olan Bakırköy Dr.Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesine gönderilmesi üzerine düzenlenen 21.5.2015 tarih, 3213 sayılı Engelli Sağlık Kurulu Raporunda, özür oranının %58 olarak belirlendiği görülmekle birlikte davacının 3.6.2015 tarihinde Mahkeme kaydına giren dilekçesinde belirttiği hususlar ile dosyadaki bilgi ve belgelerin; davanın çözümü için öncelikle mevzuat hükümlerinin irdelenmesini zorunlu kıldığı sonucuna varıldığı, olayda, davacının Bakırköy Dr.Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesinden aldığı 7.4.2009 tarih ve 2441 sayılı Özürlü Sağlık Kurulu Raporunun düzenlendiği ve davalı idareye başvurduğu tarih itibarıyla yürürlükte olan, 16.7.2006 tarih ve 26230 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Özürlülük Ölçütü Sınıflandırılması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğe göre Bakırköy Dr.Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesinin sağlık raporu verebilecek hastaneler arasında yer aldığı, bu raporun davacıya "sürekli" olarak verildiği, bu rapor esas alınarak Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığınca "Özürlüler İçin Kimlik Kartı" verildiği, yine Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığınca 2022 sayılı Kanun kapsamında yapılan işlemlerde bu raporun esas alındığı, Merkez Sağlık Kurulunca ise davacının özür durumunun 16.12.2010 tarih ve mükerrer 27787 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Özürlülük Ölçütü Sınıflandırılması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğe göre belirlenmeye çalışıldığı halde anılan Yönetmeliğin 18'inci maddesindeki kural hakkında değerlendirme yapılmadığı gibi Merkez Sağlık Kurulunca, davacının hakem hastaneye sevkine karar verdiği halde bu sevk sonucu düzenlenecek rapor beklenmeksizin davacının özür durumunun %51 olarak belirlenmesine dair kararın alındığının görüldüğü, bu durumda, 7.4.2009 tarih ve 2441 sayılı raporun "sürekli" olduğu, anılan Yönetmeliğin 18'inci maddesine göre söz konusu raporla tespit edilen özür oranının da geçerli olduğunun açık olması karşısında, davacının 1. derece özürlü indiriminden yararlandırılması gerekirken, özür oranının %51 olarak belirlenerek 3. derece özürlü indiriminden yararlandırılmasına ilişkin dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı, nitekim Danıştay Dördüncü Dairesinin 13.5.2014 gün ve E:2014/2241, K:2014/3312 sayılı kararının da bu yönde olduğu gerekçesiyle işlemi iptal etmiştir.

Vergi idaresinin temyiz istemini inceleyen Danıştay Dördüncü Dairesi, 15.3.2016 gün ve E:2015/7115, K:2016/1111 sayılı kararıyla; 7.4.2009 tarih ve 2441 sayılı raporda davacının çalışma gücü kayıp oranının %84 olarak tespit edildiği ve raporda "süreklidir" ibaresinin yer aldığı görülmekte ise de davacının almış olduğu bu rapora istinaden kazanılmış hakkının varlığından söz edebilmek için, söz konusu rapora istinaden Merkez Sağlık Kurulu tarafından tesis edilen bir işlemle davacının sakatlık indiriminden yararlanıyor olması gerektiği, davacının sakatlık indiriminden yararlanmaması nedeniyle Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırılması ve Özürlülere verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğin 18'inci maddesinin 1'inci fıkrası kapsamında kazanılmış hakkının varlığından söz edilemeyeceği, bu durumda, hakem hastane olan Bakırköy Dr.Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesine gönderilmesi üzerine düzenlenen 21.5.2015 tarih ve 3213 sayılı Engelli Sağlık Kurulu Raporunda davacının özür oranının %58 olarak belirlenmesi ve Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırılması ve Özürlülere verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğin 18'inci maddesinin 1'inci fıkrası kapsamında kazanılmış hakkının bulunmaması nedeniyle, davacının 1. derece özürlü olarak vergi indiriminden yararlanmak için yaptığı başvuru üzerine tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur.

İstanbul 8. Vergi Mahkemesi, 28.9.2016 gün ve E:2016/2128, K:2016/2080 sayılı kararıyla; aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ilk kararında ısrar etmiştir.

Davalı idare tarafından; kamu kurum ve kuruluşlarında işe girmek maksadıyla alınan raporun vergi indiriminden yararlanmak için yeterli olmayacağı, engelli indiriminden yararlanmak için yönetmelikteki esaslara uygun rapor alınması gerektiği ileri sürülerek ısrar kararının bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : K1

Düşüncesi :Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, ısrar kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddine, 29.3.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.