2017/16883 K. 2022/7974 T. 11.5.2022
11. CD., E. 2017/16883 K. 2022/7974 T. 11.5.2022
T.C. Yargıtay Başkanlığı - 11. Ceza Dairesi
Esas No.: 2017/16883
Karar No.: 2022/7974
Karar tarihi: 11.05.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık, 5607 sayılı Kanun'a aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
I) 5607 sayılı Kanuna aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1) Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişiklik gözetilmeden, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
2) Ele geçen eşyanın niteliği nazara alındığında; suçtan doğrudan zarar görmeyen ...’ın katılma hakkının bulunmadığı ve keza hakkında bir katılma kararı verilmediği gözetilmeden, ... vekili lehine 300 TL dilekçe yazım ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun‘un 322. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından “Adli para cezasının ödenmeyen kısmının 5237 sayılı TCK'nin 52/4 maddesi gereğince hapse çevrileceğinin bildirilmesine” ve “... vekili lehine 300 TL dilekçe yazım ücretinin sanıktan tahsili ile katılan kuruma verilmesine” şeklindeki bölümler çıkartılıp, “Ödenmeyen adli para cezasının 5275 sayılı Kanun'un 6545 sayılı Kanunla değişik 106/3. maddesi gereğince infazına” bölümünün yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Vergi Usul Kanununa aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
1) Sanık hakkında sahte fatura kullandığı iddiasıyla 213 sayılı Kanun’un 359/b maddesi gereğince cezalandırılması istemi ile açılan kamu davasında, sanığın kullandığı iddia edilen suça konu faturanın vergisel işlemlerde kullanılması halinde eylemin ''Vergi Usul Kanunu'na aykırılık'' suçunu oluşturacağı, vergisel işlemlerde kullanılmaması halinde ise sanığın eyleminin özel belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı dikkate alınarak, sanık tarafından sahte faturanın vergisel işlemlerde kullanılıp kullanılmadığı araştırılıp suç vasfının belirlenmesi gerektiği gözetilmeden mahkûmiyet hükmü kurulması,
2) Kabule göre de;
a) Cizre Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 08.02.2013 tarihli, 2013/102 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kamu davası açılmış ise de; atılı suç yönünden sanık hakkında verilmiş bir mütalaa bulunmadığı anlaşıldığından, mahkeme tarafından öncelikle 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, dava şartı olan rapor değerlendirme komisyonu mütalaası alınmadan yargılamaya devamla hüküm kurulması,
b) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.