2017/184 K. 2017/229 T. 26.4.2017

VDDK., E. 2017/184 K. 2017/229 T. 26.4.2017

T.C. Danıştay Başkanlığı - Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No.: 2017/184
Karar No.: 2017/229
Karar tarihi: 26.04.2017

İstemin_Özeti : İnşaat taahhüt işi yapan davacı adına, K1'ye ait, hazır beton içerikli olup gerçek bir teslime dayanmayan faturaları kayıtlarına dahil etmesi nedeniyle, fatura tutarlarının genel yönetim giderlerinden çıkarılması sonucu 2005 yılı için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi, ikinci ve dördüncü dönemler için salınan geçici vergi ile tekerrür hükümleri uygulanarak üç kat kesilen vergi ziyaı cezaları davaya konu yapılmıştır.

Kocaeli 1. Vergi Mahkemesi 10.5.2011 gün ve E:2010/3639, K:2011/874 sayılı kararıyla; İnşaat işi nedeniyle, faturalara konu hazır betonun fiilen alınıp alınmadığına dair davacı nezdinde ve kayıtlar üzerinde somut bir tespit yapılmadığı, anılan dönemde yapılan inşaatlar için ne kadar hazır beton harcanacağı; fatura içeriği emtianın alınmaması durumunda faaliyetin yürütülüp yürütülemeyeceğinin belirlenmediği, sevk irsaliyelerinde, davacının şantiye isminin yazılı olduğu, ödemelerin banka kanalı ile yapıldığının sabit olduğu, söz konusu faturaların sahteliği ve faaliyet konusuyla ilgili olmadığının somut olarak ortaya konulamadığı gerekçesiyle cezalı tarhiyatı kaldırmıştır.

Davacının temyiz istemini inceleyen Danıştay Üçüncü Dairesi, 17.6.2014 gün ve E:2011/3365, K:2014/2894 sayılı kararıyla; K1 hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun incelenmesinden, faaliyetinin hazır beton satışı olduğu, hazır betonun stokta bekletilmesinin teknik olarak mümkün olmadığı, mükellefin alış-satış dengesine göre satabileceği stoktan fazla davacıya satış yapmış gözüktüğü, konuyla ilgili ifadesinde, söz konusu faturalarda belirtilen hazır betonların, gerçekte başka kişi ve kurumlara teslim edildiği ancak, faturaları davacı adına düzenlediğini beyan ettiği, faturaların gerçek bir mal teslimine dayanmadığını gösteren bu tespitlerin aksinin de hukuken geçerli bir belge ile kanıtlanamadığı gerekçesiyle, tarh matrahının hukuka uygunluğu yönünden yapılacak inceleme sonucuna göre karar verilmek üzere kararı bozmuş, davacının karar düzeltme istemini reddetmiştir.

Kocaeli 1. Vergi Mahkemesi 30.11.2016 gün ve E:2016/1248, K:2016/1398 sayılı kararıyla; aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ilk kararında ısrar etmiştir.

Davalı idare tarafından; faturaların gerçek bir emtia teslimine dayanmadığı, bu durumun aksinin hukuken geçerli ve kabul edilebilir bir belge ile kanıtlanamadığı ileri sürülerek, ısrar kararının bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : K2

Düşüncesi :Temyiz isteminin kabulüyle, ısrar kararının Danıştay Üçüncü Dairesinin kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

Davacı adına, gerçek bir teslime dayanmayan faturaları kayıtlarına dahil etmesi nedeniyle, fatura tutarlarının genel yönetim giderlerinden çıkarılması sonucu 2005 yılı için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi, ikinci ve dördüncü dönemler için salınan geçici vergi ile tekerrür hükümleri uygulanarak üç kat kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması yolunda verilen ısrar kararı davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.

Danıştay Üçüncü Dairesinin yukarıda yer verilen kararının dayandığı aynı hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca temyiz isteminin kabulü ile Kocaeli 1. Vergi Mahkemesinin 30.11.2016 gün ve E:2016/1248, K:2016/1398 sayılı ısrar kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 26.4.2017 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

X - KARŞI OY

Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından, istemin reddi gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.