2017/283 K. 2017/338 T. 5.7.2017

VDDK., E. 2017/283 K. 2017/338 T. 5.7.2017

T.C. Danıştay Başkanlığı - Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No.: 2017/283
Karar No.: 2017/338
Karar tarihi: 05.07.2017

İstemin Özeti : F1 Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketine ait 2000 ve 2002 yıllarına ilişkin vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ve fon payı ile Ekim-Aralık 2000 dönemine ait geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasından oluşan kamu alacaklarının tahsili amacıyla davacı adına ortak sıfatıyla düzenlenen 2.3.2006 tarih ve 1766 ilâ 1769 takip numaralı ödeme emirleri davaya konu yapılmıştır.

Mersin 1. Vergi Mahkemesi, 23.6.2015 gün ve E:2015/563, K:2015/994 sayılı kararıyla; Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun, 5.3.2014 gün ve E:2013/280, K:2014/136 sayılı bozma kararına uyarak; Mahkemelerince verilen 14.5.2015 tarihli ara kararına cevaben davalı idarece; dava konusu ödeme emirleri içeriği kamu alacaklarına ilişkin olarak 6111 sayılı Kanundan yararlanmak amacıyla F1 Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi İflas Dairesi; 6552 sayılı Kanundan yararlanmak amacıyla İflas Daire Memuru K1 tarafından başvuruda bulunulduğunun belirtildiği, söz konusu borçların yapılandırılması neticesinde yeni bir borç doğacağının açık olduğu, bu durumda, söz konusu ödeme emirleri muhteviyatı amme alacağının asıl borçlu şirketten tahsil imkanının kalmadığından bahsedilemeyeceği gerekçesiyle ödeme emirlerini iptal etmiştir.

Davalı idare tarafından; davacının, ortak ve kanuni temsilci olduğu dönemlere ilişkin şirket borçlarından sorumlu olduğu, ödeme emri içeriği borçlar yapılandırıldıktan sonra ödemede bulunulmadığından yapılandırmanın iptal edilerek borcun eski haline döndüğü ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : K2

Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49'uncu maddesinin 4'üncü fıkrasında, davanın incelendiği ilk derece yargı yeri kararının temyiz incelemesi sonunda bozulmasından sonra bozmaya uyulmayarak ilk kararda ısrar edilmesi halinde, bu karara karşı yapılan temyiz isteminin İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurulları tarafından inceleneceği ve Kurulların kararlarına uyulmasının zorunlu olduğu öngörülmekle; yargılamanın bu aşamasında, ne bozulmakla kaldırılan ilk karar ve ne de ısrar edilmekle hükmüne uyulmayan bozma kararına göre temyiz incelemesi yapılamayacağı için ısrar kararı, Vergi Dava Daireleri Kurulu kararıyla bozulan vergi mahkemesi tarafından yeniden verilen karara karşı yapılan temyiz başvurusunun, uyulması yasadan dolayı zorunlu olan Kurulun bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak incelenebileceğine ve bu incelemenin, uyulması zorunlu bozma kararını veren Kurulumuz tarafından yapılabileceğine; aynı nedenle temyiz isteminin Kurulumuzca incelenmesi gerektiğine; Kurul Üyeleri K3, K4, K5 ve K6'ün bu konudaki karşı oyları ve oyçokluğu ile karar verilerek dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararı üzerine vergi mahkemelerince verilen kararlar, bozma esaslarına uygunluk yönünden temyizen incelenebileceğinden, Mersin 1. Vergi Mahkemesinin, 23.6.2015 gün ve E:2015/563, K:2015/994 sayılı kararının, Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararındaki esaslara uygun olduğu anlaşıldığından, temyiz isteminin reddine, 5.7.2017gününde oyçokluğuyla karar verildi.

X - KARŞIOY

Vergi Mahkemesinin ısrarkararının Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca bozulması üzerine, bu karara uyularak verilen kararın temyizen bozulması istenilmektedir.

2575 sayılı Danıştay Kanununun 38'inci maddesinin 2'nci fıkrasında, Vergi Dava Daireleri Kurulunun, vergi mahkemelerinden verilen ısrar kararları ile vergi dava dairelerinden ilk derece mahkemesi olarak verilen kararları temyizen inceleyeceği hükme bağlanmıştır. Dosyada temyizen bozulması istenilen karar vergi mahkemesince verilmiş bulunduğundan, temyiz başvurularının Kurulca incelenebilmesi için, söz konusu kararın ısrar kararı niteliğinde olması gerekmektedir.

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49'uncu maddesinin 3 ve 4'üncü fıkralarında yer alan düzenlemeden, "ısrar" kararının, Danıştayın ilgili dava dairesince kararı bozulan ilk derece mahkemesinin bu karara uymaması, ilk kararında direnmesi olduğu anlaşılmaktadır. Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun görevi, bu karara karşı yapılan temyiz başvurusu ile ilgilidir. Anılan 4'üncü fıkrada belirtildiği üzere Kurul, bu başvuruyu inceledikten sonra, dairenin bozma kararını uygun görürse, mahkemenin ısrar kararını bozar ve söz konusu kararı ortadan kaldırır. Israr kararı ortadan kalkan Mahkeme, bozma kararına uymak zorundadır. Bozma üzerine verilen vergi mahkemesi kararının temyizi halinde ise inceleme, kararın daire kararına uygunluğu yönünden olacaktır. Bu incelemeyi yapmaya yetkili merci de Vergi Dava Daireleri değililk bozma kararını veren dava dairesidir.

Kurulun bozma kararına uyularak verilen karar, direnme kararı niteliğinde olmadığı halde, Danıştay Üçüncü Dairesinin; söz konusu karara karşı yapılan temyiz isteminin görüşülüp karara bağlanmasının Kurulun görevine girdiği gerekçesiyle dosyayı Vergi Dava Daireleri Kuruluna gönderdiği, Vergi Dava Daireleri Kurulunca da temyiz isteminin incelenerek karar verildiğianlaşılmaktadır.

Açıklanan nedenlerle, Kurul başvurunun incelenmesinde görevsiz olduğundan temyiz istemini inceleme olanağı bulunmadığı, bu halde de iki yargı yeri arasında görev uyuşmazlığı oluşacağı açık olup temyiz isteminin hangi yargı yerinde çözümleneceği hususunun belirlenmesi için dosyanın Başkanlar Kuruluna gönderilmesi gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.