2017/373 K. 2017/504 T. 25.10.2017

VDDK., E. 2017/373 K. 2017/504 T. 25.10.2017

T.C. Danıştay Başkanlığı - Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No.: 2017/373
Karar No.: 2017/504
Karar tarihi: 25.10.2017

İstemin Özeti :Davacı adına F1 Petrol Ürünleri Nakliyat Turizm İnşaat Otomotiv Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinin 2003 yılına ilişkin vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi, aynı yılın muhtelif dönemlerine ilişkin geçici vergi, gelir (stopaj) vergisi ve katma değer vergisi ile usulsüzlük cezalarının tahsili amacıyla ortak sıfatıyla düzenlenen 23.12.2011 tarih ve 30 ilâ 34, 37, 38 takip numaralı ödeme emirleridavaya konu yapılmıştır.

Mersin 2. Vergi Mahkemesi, 16.6.2016 gün ve E:2016/633, K:2016/1049 sayılı kararıyla; Mahkemelerince verilen ısrar kararını, borçlu şirket adına düzenlenen ödeme emirlerinin usulüne uygun duyurulup duyurulmadığı, kamu alacağı usulüne uygun kesinleşmiş ise tüzel kişiliğin mal varlığından tahsil olanağı bulunup bulunmadığının tespitinden sonra ulaşılacak sonuca göre yeniden karar verilmek üzere bozan Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun, 20.1.2016 gün ve E:2015/1068, K:2016/5 sayılı kararına uyarak; bozma kararında belirtilen inceleme ve değerlendirmeler sonucunda, asıl borçlu şirket adına düzenlenen ödeme emirlerinin usulüne uygun olarak tebliğ edilmemesi nedeniyle kesinleşmiş bir amme alacağından bahsedilemeyeceği gerekçesiyle,ödeme emirlerini iptal etmiştir.

Davalı idare tarafından; şirket adına düzenlenen ihbarnamelerin usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : K1

Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar vergi mahkemesinin, Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararına uyarak verdiği kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmediğinden istemin reddi ile kararın hukuka uygunluğu konusunda yapılması gereken diğer temyiz iddialarının incelemesi için dosyanın Danıştay Üçüncü Dairesine gönderilmesi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, İdari Yargılama Usulü Kanununun 49'uncu maddesinin 4'üncü fıkrasında, davanın incelendiği ilk derece yargı yeri kararının temyiz incelemesi sonunda bozulmasından sonra bozmaya uyulmayarak ilk kararda ısrar edilmesi halinde, bu karara karşı yapılan temyiz isteminin İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurulları tarafından inceleneceği ve Kurulların kararlarına uyulmasının zorunlu olduğu öngörülmekle; yargılamanın bu aşamasında, ne bozulmakla kaldırılan ilk karar ve ne de ısrar edilmekle hükmüne uyulmayan bozma kararına göre temyiz incelemesi yapılamayacağı için ısrar kararı, Vergi Dava Daireleri Kurulu kararıyla bozulan vergi mahkemesi tarafından yeniden verilen karara karşı yapılan temyiz başvurusunun, uyulması yasadan dolayı zorunlu olan Kurulun bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak incelenebileceğine ve bu incelemenin, uyulması zorunlu bozma kararını veren Kurulumuz tarafından yapılabileceğine; aynı nedenle temyiz isteminin Kurulumuzca incelenmesi gerektiğine; Kurul Üyeleri K2, K3, K4 ve K5'ün bu konudaki karşı oyları ve oyçokluğu ile karar verilerek dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararı üzerine vergi mahkemelerince verilen kararlar, bozma esaslarına uygunluk yönünden temyizen incelenebileceğinden ve Mersin 2. Vergi Mahkemesinin, 16.6.2016 gün ve E:2016/633, K:2016/1049 sayılı kararının, Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararına uygun olduğu anlaşıldığından, bozma esaslarına aykırılık görülmemiştir. Kararın, dava konusu ödeme emrinin iptaline ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen temyiz iddialarının, evvelce bu konuda yapılmış bir temyiz incelemesi ve verilmiş bir ısrar hükmü bulunmadığından Kurulumuzca değil, ilk derece yargı yerlerince verilen kararları temyizen incelemekle görevli vergi dava dairesince incelenmesi gerekmektedir.

Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin, bozma kararına uygunluk yönünden reddine, kararın, hukuka uygunluğu konusunda yapılması gereken temyiz incelemesinin sonuçlandırılması için dosyanın, Danıştay Üçüncü Dairesine gönderilmesine, kararın tebliğ tarihini izleyen on beş (15) gün içinde Danıştay nezdinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 25.10.2017gününde oyçokluğuyla karar verildi.

X - KARŞIOY

Vergi Mahkemesi direnme kararının Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca bozulması üzerine, bu karara uyularak aynı Mahkemece verilen kararın temyizen bozulması istenilmektedir.

2575 sayılı Danıştay Kanununun 38'inci maddesinin 2'nci fıkrasında, Vergi Dava Daireleri Kurulunun, vergi mahkemelerinden verilen ısrar kararları ile vergi dava dairelerinden ilk derece mahkemesi olarak verilen kararları temyizen inceleyeceği hükme bağlanmıştır. Dosyada temyizen bozulması istenilen karar vergi mahkemesince verilmiş bulunduğundan, temyiz başvurusunun Kurulca incelenebilmesi için, söz konusu kararın, ısrar kararı niteliğinde olması gerekmektedir.

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49'uncu maddesinin 3 ve 4'üncü fıkralarında yer alan düzenlemeden;"ısrar" kararının, Danıştayın ilgili dava dairesince kararı bozulan ilk derece mahkemesinin bu karara uymaması, ilk kararında direnmesi olduğu anlaşılmaktadır. Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun görevi, bu karara karşı yapılan temyiz başvurusu ile ilgilidir. Anılan 4'üncü fıkrada açıkça belirtildiği üzere Kurul, bu başvuruyu inceledikten sonra, dairenin bozma kararını uygun görürse, mahkemenin ısrar kararını bozar ve söz konusu kararı ortadan kaldırır. Direnme kararı ortadan kalkan Mahkeme, bozma kararına uymak zorundadır. Bozma kararı üzerine verilen vergi mahkemesi kararının temyizi halinde ise inceleme, kararın, daire kararına uygunluğu yönünden olacaktır. Bu incelemeyi yapmaya yetkili merci de Vergi Dava Daireleri Kurulu değil, ilk bozma kararını veren dava dairesidir.

Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararı uyarınca mahkemece yeniden inceleme yapılarak verilen karar, direnme kararı niteliğinde olmadığı halde, Danıştay Üçüncü Dairesince; temyizen incelenen kararın Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararı üzerine verilen bir karar olması nedeniyle temyiz isteminin görüşülüp karara bağlanmasının anılan kurulun görevine girdiği gerekçesiyle dosyayı Vergi Dava Daireleri Kuruluna gönderdiği, Vergi Dava Daireleri Kurulunca da temyiz isteminin incelenerek karar verildiği anlaşılmaktadır.

Açıklanan nedenlerle, Kurul başvurunun incelenmesinde görevsiz olduğundan temyiz istemini inceleme olanağı bulunmadığı, bu halde de iki yargı yeri arasında görev uyuşmazlığı oluşacağı açık olup temyiz isteminin hangi yargı yerinde çözümleneceği hususunun belirlenmesi için dosyanın Başkanlar Kuruluna gönderilmesi gerektiği oyu ile Kurul kararına katılmıyoruz.