2017/384 K. 2017/492 T. 25.10.2017

VDDK., E. 2017/384 K. 2017/492 T. 25.10.2017

T.C. Danıştay Başkanlığı - Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No.: 2017/384
Karar No.: 2017/492
Karar tarihi: 25.10.2017

İstemin_Özeti : Davacı adına tescilli muhtelif tarih ve sayılı serbest dolaşıma giriş beyannameleri muhteviyatı olup ticari ismi "elma konsantresi" olan eşya için beyan edilen kıymetin noksan olduğundan bahisle ek olarak tahakkuk ettirilen gümrük ve katma değer vergileri ile bu vergiler üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.

Erzurum Vergi Mahkemesi, 30.6.2015 gün ve E:2015/80, K:2015/534 sayılı kararıyla; ithal edilen eşyanın gümrük kıymetinin belirlenmesinde, öncelikle satış bedelinin esas alınması; satış bedelinin esas alınması için gerekli koşulların mevcut olmadığının tespit edilmesi halinde de sırasıyla diğer yöntemlere başvurulması gerektiği, eşyanın gümrük kıymetinin bir üst yönteme göre belirlenmesi olanaklı iken bir sonraki yönteme geçilmesinin olanaklı olmadığı, davacı adına tescilli beyannameler ile ithal edilen 20.09 pozisyonunda yer alan eşyanın Gümrük Veri Ambarı Sistemi (GÜVAS) üzerinden yapılan incelemede, yaklaşık aynı miktardaki aynı eşyanın Türkiye'deki muhtelif gümrük idarelerinden yapılan ithalatlarda beyan edilen birim kıymetlerin en düşüğünün beyan edilen birim kıymetten yaklaşık %200 daha yüksek olduğunun görülmesi üzerine davacıdan kıymet düşüklüğünü kanıtlamaya yarayan bilgi ve belgelerin istendiği, istenen belgelerin sunulmaması, beyanname eki faturaların incelenmesinde peşin ödeme veya miktar iskontosuyla ilgili bir ifadeye rastlanmaması, beyan edilen kıymet düşüklüğüne ilişkin izahat istenilmesi üzerine cevaben verilen yazı ekinde sıralanan kıymet düşüklüğü sebeplerinin kabul edilmesi halinde tüm firmaların eşit ya da yakın fiyat beyan etmeleri gerekeceğinden beyan edilen birim kıymetin kabul edilmeyip, satış bedeli yöntemi terk edilerek aynı eşyanın satış bedeli yöntemine geçildiği, aynı ülke menşeili, aynı ticari tanımlı ve yakın tarihlerde farklı gümrük idarelerinden beyan edilen kıymetlerin satış bedeli olarak kabul edilmek suretiyle ithalat işlemleri gerçekleştirilen beyannamelerin incelenmesi neticesinde bu kıymetlereden en düşüğünün 0,31 USD/kg olduğunun tespit edildiği, birim kıymeti üzerinden emsal alınarak saptanan kıymet farkı üzerinden ek tahakkuk yapılarak para cezalarının kesildiğinin anlaşıldığı, beyan edilen kıymetin, gerçek satış bedeli olmadığı yolunda herhangi bir bilgi, belge ya da tespit mevcut olmadığı gibi, dava konusu işlem, savunma ile çıkarılan ek tahakkuk ve para cezası kararlarının incelenmesinden, Gümrük Yönetmeliğinin 46'ncı maddesine istinaden aynı eşyanın satış bedeli yöntemine geçilerek aynı göndericiden yakın tarihte Mersin Gümrük Müdürlüğünden ithalatı yapılan emtianın fiyatı emsal alınarak işlem gerçekleştirildiği belirtilerek, satış bedelinin esas alınmama nedenlerinin somut olarak ortaya konulamadığı gibi gümrük kıymetinin tespiti için herhangi bir araştırmaya da gidilmediğinin görüldüğü, davalı idarenin Gümrük ve Ticaret Bakanlığı AB ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü aracılığı ile yurt dışı araştırması yaparak, yurt dışındaki gümrük idaresinden beyan edilen kıymetin doğruluğunu tespit etme imkan ve yetkisi varken, emsal alınan beyannamede ithal eşya için beyan olunana nazaran daha yüksek bir kıymet beyan ve tespit edilmiş olması, ithalatçı firmanın aynı olmasının eşyanın gümrük vergilerine esas kıymetinin tespitinde satış bedelinin esas alınmaması için tek başına yeterli olmadığı, ayrıca, emsal alınan ile dava konusu eşya mukayese edilirken; eşyanın kalitesi, üretim ve ithal tarihi, miktarı, uluslararası piyasadaki yeri ve önemi, ödeme şekli, şahıslar arasındaki ticari ilişkinin niteliği gibi etkenlerin gözönüne alınmadığı, dolayısıyla, davalı idare tarafından, eşyanın satış bedelinin tespiti için gerek ihraç ülkesinin yetkili makamları nezdinde gerekse eşyayı ihraç eden firma ve ithalatçı firmanın bağlı bulunduğu gümrük idaresi nezdinde herhangi bir araştırma yapılmadan, emsal alınan beyannamede ithal eşya için beyan olunana nazaran daha yüksek bir kıymet tespit edilmiş olmasının, eşyanın gümrük vergilerine esas kıymetinin tespitinde satış bedelinin esas alınmaması için yeterli olmadığı, eksik ve yetersiz incelemeye dayalı olarak tesis edilen işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar vermiştir.

Davalı idarenin temyiz istemini inceleyen Danıştay Yedinci Dairesi, 17.3.2016 gün ve E:2015/4590, K:2016/2878 sayılı kararıyla; temyiz istemini reddetmiş ise de; karar düzeltme istemini kabul ederek önceki kararını kaldırdıktan sonra temyiz istemini yeniden inceleyerek verdiği 29.12.2016 gün ve E:2016/13116, K:2016/6487 sayılı kararıyla; ithal edilen eşyanın gümrük kıymetinin belirlenmesinde, öncelikle, satış bedelinin esas alınması; satış bedelinin esas alınması için gerekli koşulların mevcut olmadığının tespit edilmesi halinde de sırasıyla diğer yöntemlere başvurulması gerektiği; ayrıca gümrük idaresinin, beyanın doğruluğunu tespit amacıyla, her zaman, her türlü bilgi ve belgeyi inceleyerek değerlendirme hak ve yetkisine sahip bulunduğu, her ne kadar; Mahkemece, satış bedeli yönteminin atlanılması için yasada aranan koşulların gerçekleşmediği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptali yolunda karar verilmiş ise de; dosyanın incelenmesinden, ithale konu eşyanın beyannamesinde ödeme şeklinin peşin olarak beyan edildiği, ancak gönderici ve alıcı hesabının yurt içinde olduğu, davacı tarafından gönderici firmaya yapılan havalede, gönderilen tutarın ithalat bedeli olduğuna ilişkin bir açıklama bulunmadığının anlaşılması karşısında; 4458 sayılı Kanunun gümrük kıymetinin tespiti konusundaki hükümlerine göre, satış bedeli yönteminin atlanılması koşullarının olayda gerçekleştiğinin saptandığı, bu durumda, ithale konu eşya kıymetinin bir sonraki sıra olan aynı eşyanın satış bedeli yöntemine göre belirlenip belirlenmediği, diğer bir anlatımla idarece tesis edilen işlemin bu yönden hukuka uygunluğunun irdelenmesi suretiyle karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle kararı bozmuştur.

Erzurum Vergi Mahkemesi, 14.4.2017 gün ve E:2017/319, K:2017/483 sayılı kararıyla; ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçeye ek olarak; bozma kararında her ne kadar satış bedeli yönteminin atlanılması koşullarının olayda gerçekleştiğinin saptandığı ifade edilse de davalı idarece, alıcı ve satıcı firmalar arasında ithal konusu eşyanın bedelinin ödenmesi hususunda ya da para transferi noktasında bir muvazaanın varlığı düşünülüyorsa, ispat külfeti gereği anılan iddianın karşılanması noktasında yükümlülüğü bulunduğu dikkate alındığında bu minvalde herhangi bir araştırma yapılmadığı gibi ithalatçı ve ihracatçı firmalar nezdinde transfer edilen tutarların gerçek satış bedelini yansıtmadığı ya da yapılan işlemlerin sahte olduğu noktasında da herhangi bir tespite yer verilmediği, sadece para transferinin yurt içinde gerçekleşmesi, ödenen tutarın niteliğinin ithalat bedeli olduğunun yazılmaması ve gönderici firma isminin dekontlarda bulunmaması sebebiyle satış bedeli yönteminin terk edildiğinin görüldüğü gerekçesiyle ısrar etmiştir.

Davalı idare tarafından; davacının istenilen belgeleri süresi içerisinde sunmamasının kıymet bağlamında şüphe olgusunun gerçekleşmesini sağlayan en önemli etkenlerden biri olduğu, yurt dışı kıymet araştırmasına gidilebilmesinin temel unsurunun istenilen belgelerin sunulması olduğu, re'sen yurt dışı kıymet araştırması yapamadıkları, satış bedelinin esas alınmama nedenlerinin satış bedelinin terk edilmesine ilişkin kararda açıkça belirtildiği ileri sürülerek ısrar kararının bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti :Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : K1

Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, ısrar kararının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından, istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca tebligat işlemleri tamamlandığından, yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca karar verilmesine gerek görülmeyerek, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi yukarıda açıklanan Erzurum Vergi Mahkemesinin, 14.4.2017 gün ve E:2017/319, K:2017/483sayılı ısrar kararı, aynı hukuksal nedenler ve gerekçe ile Kurulumuzca da uygun bulunmuş olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, kararın bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.

Bu nedenlerle, temyiz isteminin reddine, kararın tebliğ tarihini izleyen on beş (15) gün içinde Danıştay nezdinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 25.10.2017 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

X - KARŞI OY

Temyiz isteminin kabulü ile ısrar kararının Danıştay Yedinci Dairesinin kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca bozulması gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.