2017/4 K. 2017/1 T. 25.1.2017

VDDK., E. 2017/4 K. 2017/1 T. 25.1.2017

T.C. Danıştay Başkanlığı - Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No.: 2017/4
Karar No.: 2017/1
Karar tarihi: 25.01.2017

İstemin_Özeti : Satın alınan araç için ödenen özel tüketim vergisinin iadesi istemiyle vergi dairesi müdürlüğüne yapılan düzeltme başvurusunun reddi üzerine yapılan şikayet başvurusunun reddine dair 9.10.2012 tarih ve 1598 sayılı işlem ile 20.4.2010 tarih ve 12 sayılı Özel Tüketim Vergisi Sirkülerinin 3'üncü bölümünün (b) bendindeki "sinyal" ibaresini iptal eden, 1 Seri No.lu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliğinin, 7 Sayılı Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliği ile değişik (7.2.1) maddesi yönünden davayı reddeden Danıştay Üçüncü Dairesinin, 19.11.2015 gün ve E:2013/6846, K:2015/8385 sayılı kararının iptale ilişkin hüküm fıkrasına karşı davalı idare tarafından yapılan temyiz istemini reddeden Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun, 20.10.2016 gün ve E:2016/1019, K:2016/986 sayılı kararının; olayda düzeltme ve şikayet başvurusuna konu edilebilecek açık bir hata halinin bulunmadığı, idarenin iç işleyişiyle ilgili Sirkülerin kesin ve yürütülmesi zorunlu bir işlem sayılamayacağı, özel tüketim vergisi mükellefi olmayan davacının düzeltme-şikayet başvurusunda bulunamayacağı, Sirkülerin 3'üncü bölümünün (b) bendinin iptali istemi yönünden davanın süre aşımı nedeniyle reddi gerektiği, Sirkülerde yer alan "sinyal" ibaresinin 4760 sayılı Kanuna aykırı olmadığı ileri sürülerek düzeltilmesi istenmiştir.

Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : K1

Düşüncesi : 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54'üncü maddesinde yazılı sebepler bulunmadığından, karar düzeltme isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, İdare hukuku ilkelerine göre düzenleyici idari işlemler, kamu gücüne dayanılarak kurulan, kesin ve yürütülmesi zorunlu olup düzenleyici olma niteliğini kural koymasından aldığı için normatif değer taşıyan tek yanlı işlemler olarak tanımlandığından; bu kapsama girmeyen, idarenin iç işleyişi ile ilgili olduğu anlaşılan 20.4.2010 tarih ve 12 sayılı Özel Tüketim Vergisi Sirkülerinin, Danıştay Kanununun 24'üncü maddesinin 1'inci fıkrasının (c) bendi uyarınca ilk derece mahkemesi olarak Danıştayda davaya konu edilemeyeceği, davanın esasının ve aynı nedenle karar düzeltme isteminin Kurulumuzca incelenemeyeceği yolundaki Kurul Üyeleri K2 ve K3'in karşı oyları üzerine, davanın esasının incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmadığına ve aynı nedenle karar düzeltme isteminin Kurulumuzca incelenmesi gerektiğine oyçokluğu ile karar verilerek dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54'üncü maddesinde, Danıştay Dava Daireleri ve İdari ve Vergi Dava Daireleri Kurullarının temyiz üzerine verdikleri kararlar hakkında, bu maddede yazılı sebeplerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği kurala bağlandığından ve dilekçede ileri sürülen sebepler bunlardan hiçbirine uymadığından, karar düzeltme isteminin reddine, 25.1.2017 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

X - KARŞI OY

Karar düzeltme isteminin, düzeltilmesi istenen kararın işaretli "Karşı Oy" yazısında belirtilen hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca kabulü ile Kurul kararının kaldırılmasından sonra temyiz isteminin kabulü ile Daire kararının bozulması gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.

XX - KARŞI OY

Karar düzeltme isteminin, düzeltilmesi istenen kararın işaretli "Karşı Oy" yazısında belirtilen hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca kısmen kabulü ile Kurul kararının kaldırılmasından sonra Daire kararının, bireysel işlemin iptali yolundaki hüküm fıkrası yönünden bozulması gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.

XXX- KARŞI OY

Satın alınan araç için ödenen özel tüketim vergisinin iadesi istemiyle yapılan düzeltme ve şikayet başvurusunun reddine dair işlem ile 20.4.2010 tarih ve 12 sayılı Özel Tüketim Vergisi Sirkülerinin 3'üncü bölümünün (b) bendindeki "sinyal" ibaresinin iptali yolundaki Daire kararına yöneltilen temyiz istemini reddeden Kurul kararınının düzeltilmesi istenmiştir.

4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununun 7'nci maddesinin 2'nci fıkrasının (b) bendinde, (II) sayılı listedeki kayıt ve tescile tabi mallardan, 87.03 (motor silindir hacmi 1.600 cm³'ü aşanlar hariç), 87.04 (motor silindir hacmi 2.800 cm³'ü aşanlar hariç) ve 87.11 G.T.İ.P. numaralarında yer alanların, bizzat kullanma amacıyla sakatlığına uygun hareket ettirici özel tertibat yaptıran malûl ve engelliler tarafından beş yılda bir defaya mahsus olarak bizzat kullanılmak üzere ilk iktisabının, özel tüketim vergisinden müstesna olduğu hükmüne yer verilmiştir.

Bu hükümde öngörülen istisnadan yararlanılabilmesi için aracın, münhasıran satın alan kişinin engeline uygun hareket ettirici özel tertibatla donatılması gerekmekte olup, araçta yapılan tadilatın bu kapsamda değerlendirilip değerlendirilemeyeceği hususunun açıklığa kavuşturulması zorunludur.

Sol kolundan engelli olup %40 çalışma gücü kaybı bulunan davacı tarafında satın aldığı araçta, sinyalin sağ tarafa alınmasına ilişkin tadilat yaptırıldığı anlaşılmıştır.

Dairece; araçta yapılan bu tadilat, yukarıda yer verilen madde kapsamında, aracı satın alan kişinin engeline uygun hareket ettirici özel tertibat olarak kabul edilmişse de 4760 sayılı Kanunun 7'nci maddesinin 2'nci fıkrasının (b) bendinde, "hareket ettirici özel tertibat" ibaresine yer verildiği dikkate alındığında, yapılacak tadilatın, alıcının durumuna uygun olmasının yanı sıra aracın hareket ettirici tertibatlarıyla ilgili olması gerektiği de açıktır. Sinyalin sağ tarafa alınmasına ilişkin tadilatın, hareket ettirici özel tertibat olarak kabulü mümkün olmadığından, karar düzeltme isteminin kabulü ile Kurul kararının kaldırılmasından sonra Daire kararının iptale ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerektiği oyu ile karara katılmıyorum.