2017/46 K. 2017/183 T. 29.3.2017

VDDK., E. 2017/46 K. 2017/183 T. 29.3.2017

T.C. Danıştay Başkanlığı - Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No.: 2017/46
Karar No.: 2017/183
Karar tarihi: 29.03.2017

İstemin_Özeti : 2005 yılı işlemleri incelenen davacı adına, hakkında sahte belge düzenlediği yolunda rapor bulunan F1 Giyim Tekstil Gıda Ticaret Limited Şirketine ait faturaları kayıtlarına dahil etmesi nedeniyle katma değer vergisi indirimlerinin kabul edilmemesi üzerine Aralık 2005 döneminden devreden katma değer vergisinin azaltılması suretiyle yeniden düzenlenen beyan tablosuna göre 2006 yılı Ocak ile Şubat dönemleri için tekerrür hükümleri dikkate alınarak re'sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi davaya konu yapılmıştır.

İstanbul 2. Vergi Mahkemesi 24.11.2011 gün ve E:2010/3950, K:2011/3877 sayılı kararıyla; davacı adına, 2005 yılı Haziran ilâ Ekim dönemleri için yapılan tarhiyata karşı açılan dava, Mahkemelerinin 24.11.2011 gün ve E:2010/3949, K:2011/3876 sayılı kararı ile reddedildiğinden dava konusu tarhiyatta da hukuka aykırılık bulunmadığı, Şubat 2006 dönemine ilişkin kesilen vergi ziyaı cezasının tekerrür uygulamasına esas alınamayacağı gerekçesiyle, katma değer vergisi ile verginin bir katı tutarında kesilen vergi ziyaı cezası yönünden davayı reddetmiş, cezanın tekerrür nedeniyle artırılan kısmını kaldırmıştır.

Tarafların temyiz istemlerini inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi, 25.3.2015 gün ve E:2012/1576, K:2015/1590 sayılı kararıyla; davalı idare tarafından tekerrüre ilişkin hüküm fıkrası yönünden ileri sürülen iddiaların temyize konu vergi mahkemesi kararının bu kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediği, Mahkemenin hükmüne esas aldığı 24.11.2011 tarih ve E:2010/3949, K:2011/3876 sayılı kararın davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının, Dairelerinin 25.3.2015 gün ve E:2012/1652, K:2015/1589 sayılı kararıyla bozulduğu gerekçesiyle, kararın, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasını bozmuş, davalı idarenin temyiz ve karar düzeltme istemlerini reddetmiştir.

İstanbul 2. Vergi Mahkemesi 4.11.2016 gün ve E:2016/2015, K:2016/1991 sayılı kararıyla; vergi ziyaı cezasının tekerrür hükmü uygulanarak arttırılan kısma ilişkin hüküm fıkrasının kesinleştiğini saptadıktan sonra, ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçeye ek olarak; Mahkemelerince verilen 24.11.2011 gün ve 2010/3949, K.2011/3876 sayılı kararın bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasında ısrar edildiği, dava konusu devreden katma değer vergisi tarhiyatında da hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, ilk kararının bozulan hüküm fıkrasında ısrar etmiştir.

Davacı tarafından; faturaların gerçek bir mal teslimi ve hizmet ifasına dayandığı, ödemelerin çek ve banka kanalıyla yapıldığı ileri sürülerek, ısrar kararın bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : K1

Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, ısrar kararının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından, istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca tebligat işlemleri tamamlandığından, yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca karar verilmesine gerek görülmeyerek, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

2005 yılı işlemleri incelenen davacı adına, F1 Giyim Tekstil Gıda Ticaret Limited Şirketine ait gerçek bir emtia teslimine dayanmayan faturaları kayıtlarına dahil etmesi nedeniyle aynı yılın Haziran ilâ Ekim dönemleri için salınan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine karşı açılan davanın reddi yolundaki İstanbul 2. Vergi Mahkemesinin 30.5.2016 gün ve E:2016/1465, K:2016/1200 sayılı ısrar kararına karşı yapılan temyiz istemi, Kurulumuzun 28.12.2016 gün ve E:2016/1296, K:2016/1364 sayılı kararıyla reddedildiğinden, Aralık 2005 döneminden devreden katma değer vergisinin azaltılması suretiyle yeniden düzenlenen beyan tablosuna göre 2006 yılı Ocak ile Şubat dönemi için salınan dava konusu tarhiyatta da hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

Bu nedenlerle, temyiz isteminin reddine, 29.3.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.