2017/9715 K. 2020/6089 T. 21.10.2020
11. CD., E. 2017/9715 K. 2020/6089 T. 21.10.2020
T.C. Yargıtay Başkanlığı - 11. Ceza Dairesi
Esas No.: 2017/9715
Karar No.: 2020/6089
Karar tarihi: 21.10.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, sahte fatura kullanma, defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
1- Sanık ... hakkında 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından, sanık ... hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen hükümlere yönelik sanıklar müdafilerinin temyiz taleplerinin incelenmesi:
Aynı takvim yılı içinde, farklı zamanlarda birden fazla sahte fatura düzenleme eylemlerinin zincirleme suç oluşturduğunun ve sanık ... hakkında kurulan hükümlerde TCK'nin 43. maddesi uyarınca cezada artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiillerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümlerde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanıklar müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında defter ve belgeleri gizleme suçundan verilen hükme yönelik sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesi:
Yapılan yargılamaya, gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
a)Varlığı noter tasdiki ile sabit olan 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarına ait defter ve belgelerin, vergi kanunları yönünden incelenmek üzere 08.02.2011 tarihli, 2379/10 sayılı yazı ile istenildiği olayda; aynı yazı ile birden fazla takvim yılına ait defter ve belgelerin incelenmek üzere ibrazının istenmesi halinde, tek “defter ve belgeleri ibraz etmeme” suçunun oluşacağı gözetilmeden, sanığın üç kez 213 sayılı VUK’nin 359/a-2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına hükmolunması,
b)Defter ve belgeleri gizleme suçu yönünden 26.02.2011 olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında 2009 yılı olarak yanlış gösterilmesi,
c)5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
21.10.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.