2020/2545 K. 2020/7581 T. 22.12.2020

11. CD., E. 2020/2545 K. 2020/7581 T. 22.12.2020

T.C. Yargıtay Başkanlığı - 11. Ceza Dairesi
Esas No.: 2020/2545
Karar No.: 2020/7581
Karar tarihi: 22.12.2020
 

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Tefecilik, sahte belge düzenleme

HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

A) ... ve ... hakkında 2007 yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesi:

2007 yılında sahte fatura düzenleme suçu yönünden suç tarihinin en son aralık ayında matrahlı beyanname verilmesi nedeniyle en aleyhe yorumla 31.12.2007 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;

Sanıklara yüklenen “2007 takvim yılında sahte düzenleme” suçunun VUK'nin 359/b-1 maddesindeki cezasının üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun'un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE,

B)2008 yılında sahte fatura düzenleme suçundan sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesi:

Sanığın, babasının iflas etmesi nedeniyle söz konusu iş yerinin kendi üzerine açıldığını, iş yerini fiilen işleten kişinin babası olan diğer sanık olduğunu savunması, sanık ...'ın sanığın savunmasını doğrulaması, savunmasında iş yerini fiilen idare eden kişinin kendisi olduğunu belirtmesi, mahkemede tanık olarak ifadelerine baş vurulan ... ile muhasebecileri olan yeminli mali müşavir ...'ün de bu savunmalara benzer şekilde işyerini fiilen işleten kişinin sanık ... olduğunu söylemeleri, vergi raporunda göre örnekleme yoluyla ifadeleri alınan POS cihazıyla çekin yapan kişilerin bir kısmının iş yerinde ...'ı görmediklerini, söz konusu iş yerini ...'ın çalıştırdığını beyan etmeleri karşısında; 5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip suçun sübut bulmadığı yönünde vicdani kanıya ulaşan Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.

Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığına ilişkin vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu verilere dayandırıldığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA

C) 2008 yılında sahte fatura düzenleme ve tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ...'ın temyiz nedenlerinin incelenmesi:

1-Sanığın işyerinde herhangi bir alışveriş yapılmadığı halde, alışveriş yapılmış gibi kendisine para ihtiyacı nedeniyle değişik tarihlerde başvuran birden fazla kişiye ait kredi kartları ile POS cihazları aracılığıyla işlem yapıp, gerçek olmayan bu alış veriş tutarından belli bir komisyon kesintisi yaparak geriye kalan kısmı nakit olarak müşterilerine ödediği, tefecilik eylemini gizlemek amacıyla da gerçekte var olmayan alışverişlere ilişkin sahte fatura ve gider pusulaları düzenlediğinden bahisle tefecilik ve sahte fatura düzenlemek suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında; sanığın suçlamayı kabul etmeyerek faturalara konu ürünlerin gerçekten satıldığını, sahte belge düzenlemediğini savunması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, adlarına suça konu fatura ve gider pusulası düzenlenen ve vergi raporunda belirtilen, örnekleme yoluyla ifadelerine baş vurulan POS cihazıyla çekim yapan mümkün olduğunca çok sayıda kişinin beyanına başvurulması, Bs formlarında mal ve hizmet sattığını beyan ettiği mükellefler ile POS cihazından işlem yapan kişilerin büyük oranda farklı olmasının nedeninin sanıktan sorulması, vergi raporunda Bs formunda sanığın mal ve hizmet sattığını beyan ettiği mükelleflerin %64,75'i hakkında sahte fatura düzenleme ve tefecilik suçlarından vergi raporları düzenlendiğinin belirtilmesi nedeniyle söz konusu vergi raporlarının dosya arasına alınması, mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılmasından sonra toplanan tüm delillere göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile mahkumiyet hükümleri kurulması,

2-Kabule göre de;

a) Sanığın, POS cihazlarını kullanım amaçları ve sözleşme koşulları dışında, kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla kullanmaktan ibaret eylemlerinin, hem TCK’nin 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunu hem de 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunun 36. maddesinde düzenlenen gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, her iki suç için öngörülen cezaların aynı olması karşısında, 5237 sayılı TCK’nin 44. maddesi ve özel norm ilkesi önceliği gereğince sanık hakkında 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanununun 36. maddesinde düzenlenen zincirleme şekilde gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme suçundan hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,

b) Sanığa ek savunma hakkı verilmeden TCK'nin 43. maddesi gereğince cezasında artırım yapılmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,

c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.