2021/1385 K. 2023/336 T. 29.3.2023

VDDK., E. 2021/1385 K. 2023/336 T. 29.3.2023

T.C. Danıştay Başkanlığı - Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No.: 2021/1385
Karar No.: 2023/336
Karar tarihi: 29.03.2023
 

T.C.

D A N I Ş T A Y

VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU

Esas No : 2021/1385

Karar No : 2023/336

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı

(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …Sanayi Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU :... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı ısrar kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :

Dava konusu istem: Davacı adına, bir kısım emtia ve hizmet alımlarını gerçeği yansıtmayan faturalarla belgelendirdiği yolundaki saptamaları içeren vergi inceleme raporuna istinaden sözü edilen faturalara dayalı katma değer vergisi indirimleri reddedilmek ve yeniden düzenlenen beyan tablosu dikkate alınmak suretiyle 2010 yılının Ocak ila Haziran ve Ağustos ila Kasım dönemleri için re'sen salınan katma değer vergileri, verginin bir katı tutarında kesilen vergi ziyaı cezaları ve aynı yılın Ocak dönemi için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin (1) numaralı fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle dava açılmıştır.

... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı:

i. Dava konusu cezalı tarhiyatın, bir kısım emtia ve hizmet alımlarının gerçeği yansıtmayan faturalara dayalı olduğundan hareketle anılan faturaların içeriği katma değer vergisi indirimlerinin reddedilmesinden kaynaklanan kısmı yönünden inceleme:

Davacıya fatura düzenleyen ... ve ... hakkındaki tespitlerden mükelleflerin davacıya düzenledikleri faturaların gerçek bir emtia teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna varıldığından, cezalı tarhiyatın anılan faturaların katma değer vergisi indirimlerinin reddedilmesinden kaynaklanan kısmında hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

Davacıya fatura düzenleyen ... hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda şu tespitlere yer verilmiştir:

i. Mükellef, "..." adresinde sıhhi tesisat ve ısıtma tesisatı malzemesi toptan ticareti (lavabo musluğu, vana, valf, tıkaç, t-parçaları, bağlantılar vb) (kombiler ve radyatörler hariç) faaliyetiyle iştigal etmek üzere mükellefiyet tesis ettirmiştir.

ii. ... 30/11/2012 tarihinde mükellefiyetini terk etmiştir.

iii. Mükellef hakkında 14/01/2009 tarihinde yapılan yoklamada, ilgili iş yerinde bir personel çalıştıracağı, mükellefin sıhhi tesisat malzemeleri toptan ticareti işiyle iştigal ettiği, iş yerinde büro malzemeleri ile bir miktar ticari emtianın bulunduğu, başka firmalarda ortaklığının bulunmadığı tespit edilmiştir.

iv. Mükellef hakkında 03/08/2009 tarihinde yapılan yoklamada, mükellefin iş yerini ilgili adrese naklettiği, faaliyetinin sıhhi tesisat malzemeleri toptan ticareti işi olduğu, iş yerini büro olarak kullandığı ve ilgili adreste büro malzemelerinin bulunduğu, başka bir iş yerinin olmadığı tespit edilmiştir.

v. Mükellef hakkında 07/01/2011 tarihinde yapılan yoklamada, mükellefin iş yerini ilgili adrese naklettiği, faaliyetinin sıhhi tesisat malzemeleri toptan ticareti işi olduğu tespit edilmiştir.

vi. Mükellefin işe başlama tarihinden itibaren komisyon geliri karşılığında sahte fatura düzenlediği tespit edilmiştir.

... hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda düzenlediği faturaların gerçek bir emtia teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığına dair yeterli tespit bulunmadığından, dava konusu cezalı tarhiyatın, anılan faturalardan kaynaklanan kısmında hukuka uygunluk bulunmamaktadır.

ii. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin (1) numaralı fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden inceleme:

Davacının, aldığı fatura tutarı kadar başka mükelleflerden gerçek bir emtia ya da hizmet aldığına dair somut bir tespit yapılmadığından, kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk görülmemiştir.

iii. Karar Sonucu:

Vergi Mahkemesi bu gerekçeyle, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin, ...'in düzenlediği faturalardan kaynaklanan kısmı ile 213 sayılı Kanun'un 353. maddesinin (1) numaralı fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasını kaldırmış, diğer yönlerden davayı reddetmiştir.

Tarafların temyiz istemlerini inceleyen Danıştay Dördüncü Dairesinin 06/11/2019 tarih ve E:2016/20565, K:2019/7124 sayılı kararı:

i. Kararın, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin, ... ve ... tarafından düzenlenen faturalardan kaynaklanan kısmı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası ile 213 sayılı Kanun'un 353. maddesinin (1) numaralı fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen tarafların temyiz istemi hakkındaki inceleme:

Vergi Mahkemesi kararının anılan hüküm fıkraları aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle uygun bulunmuştur.

ii. Kararın, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin, ... tarafından düzenlenen faturalardan kaynaklanan kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen davalının temyiz istemi hakkındaki inceleme:

Davacı adına fatura düzenleyen şahıs hakkındaki vergi tekniği raporunda yer alan ve mahkeme kararında özetlenen tespitlerin değerlendirilmesinden, şahsın beyan ettiği yüksek ciroları elde edecek ticari organizasyona sahip olmaması, alış yaptığı firmaların birçoğu hakkında sahte belge düzenleme nedeniyle tespitin bulunması hususları birlikte dikkate alındığında davacıya fatura düzenleyen ...'in gerçek bir faaliyette bulunduğunun kabulü mümkün değildir.

Bu nedenle, davacıya fatura düzenleyen ... hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitler, düzenlendiği faturaların gerçek bir emtia teslimi ve hizmet ifasına dayanmadığını kanıtlar nitelikte olduğundan temyize konu kararın değinilen hüküm fıkrasında hukuki isabet görülmemiştir.

Daire, bu gerekçeyle kararın, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin, ... tarafından düzenlenen faturalardan kaynaklanan kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasını bozmuş; kararın diğer hüküm fıkralarını onamıştır. Ayrıca Daire davalının karar düzeltme istemini reddetmiştir.

... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı ısrar kararı:

Vergi Mahkemesinin 29/04/2016 tarihli kararının, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin, ... ve ... tarafından düzenlenen faturalardan kaynaklanan kısmı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası ile 213 sayılı Kanun'un 353. maddesinin (1) numaralı fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrası temyiz incelemesi sonucunda kesinleşmiştir. Bu nedenle uyuşmazlık, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin, ... tarafından düzenlenen faturalardan kaynaklanan kısmı yönünden incelenecektir.

Olayda, davacının indirim konusu yapmış olduğu faturaları düzenleyen mükellef hakkındaki tespitler ve dosyadaki diğer bilgi ve belgeler birlikte değerlendirildiğinde, mükellefin bir kısım alışlarını hakkında vergi tekniği raporu tanzim edilen firmalardan; diğer kısmını (alışlarının çoğunluğunu oluşturan) ise özel esaslara tabi olan firmalardan temin ettiği, davacıya düzenlenen faturaların içeriğine bakıldığında, davacının faaliyet konusuyla uyumlu (hırdavat, elektrik, metal, inşaat, nakliye vs) ve bedellerinin de makul olduğu görülmüştür.

Bu nedenle ... hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun, düzenlediği tüm faturaların gerçek bir emtia teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığını ortaya koyacak nitelikte ve yeterli tespit içermediği sonucuna varılmıştır.

Vergi Mahkemesi ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçeye ek olarak bu gerekçeyle bozulan hüküm fıkrası yönünden ısrar etmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Israr kararının hukuka aykırı olduğu belirtilerek bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :

Danıştay Dördüncü Dairesinin yukarıda yer verilen kararının dayandığı aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ısrar kararının bozulması gerekmektedir.

Diğer taraftan, Mahkemece verilen ısrar kararında, yargılamanın önceki aşamalarında verilen ve kesinleşen hükmün sonucu dikkate alınmak suretiyle yargılama giderlerinin tarafların haklılık durumuna göre paylaştırılması gerekirken ısrar kararına münhasıran verilen kararın sonucu dikkate alınarak yargılama giderlerinin tamamının davalı idare aleyhine yükletilmesi yargılama usulü kurallarına uygun düşmemiştir.

KARAR SONUCU :

Açıklanan nedenlerle;

1- Davalının temyiz isteminin KABULÜNE,

2- ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı ısrar kararının BOZULMASINA,

3- Yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına,

2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren on beş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29/03/2023 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

X -

KARŞI OY

Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında ısrar kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından, istemin reddi gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.