2021/2810 K. 2021/2580 T. 15.3.2021

11. CD., E. 2021/2810 K. 2021/2580 T. 15.3.2021

T.C. Yargıtay Başkanlığı - 11. Ceza Dairesi
Esas No.: 2021/2810
Karar No.: 2021/2580
Karar tarihi: 15.03.2021
 

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 30/12/2020 tarih ve 2020/18063 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 15/01/2021 tarih ve KYB-2021/2043 sayılı ihbarname ile;

213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda Isparta Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 14/09/2020 tarihli ve 2018/9760 soruşturma, 2020/2353 esas, 2020/1845 sayılı iddianamenin iadesine dair Isparta 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/09/2020 tarihli ve 2020/245 iddianame değerlendirme sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Isparta 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/10/2020 tarihli ve 2020/1151 değişik iş sayılı kararının "Isparta 5. Asliye Ceza Mahkemesince şüphelinin ifadesinin alınmadığı, iddianame kapsamında adına şüphelinin yetkilisi olduğu şirket tarafından fatura düzenlenen ve şüphelinin yetkilisi olduğu şirket tarafından kullanılan faturaları düzenleyen firma yetkililerinin tanık olarak ifadelerinin alınmadığı, irsaliyeli faturalar altında imzası bulunan kişilerin tespit edilerek bilgilerine başvurulmadığı ve ilgili vergi dairelerinden varsa karşıt inceleme raporları celp edilmeden iddianame düzenlendiği gerekçesiyle iddianamenin iadesine karar verilmiş ise de;

Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 15/01/2019 tarihli ve 2018/3659 esas, 2019/1297 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, bilirkişi raporu alınmasının mahkemenin takdirinde olduğu, bu hususun iddianamenin iadesi sebebi yapılamayacağı, gerek görüldüğünde mahkemesince bilirkişi incelemesi yaptırılabileceği gibi, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2018/427 esas, 2018/517 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, vergi suçlarında fatura asıllarına ulaşarak duruşmada incelenmesi zorunluluğundan vazgeçilmiş olduğu nazara alındığında, somut olayda iddianameye konu eylemin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204. maddesinde düzenlenen sahtecilik suçunu değil, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b maddesinde düzenlenen vergi suçunu teşkil ettiği, faturaların sahte olduğuna ilişkin dosyada mevcut vergi suçu raporu ve komisyon mütalaası bulunduğu, mahkemenin bu hususta tekrar rapor alabileceği gibi, vergi tekniği raporu ekinde 15/12/2017 tarihli karşıt tespit tutanağının da sunulduğu, iade gerekçelerinin 5271 sayılı Kanun'un 174. maddesinde sayılan iade sebepleri kapsamında da bulunmadığı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,

Dosya incelendi, gereği görüşüldü:

İncelenen dosya içeriğine göre; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Isparta Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 14/09/2020 tarihli 2018/9760 Soruşturma ve 2020/2353 Esas sayılı iddianamenin iadesine ilişkin Isparta 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/09/2020 tarih ve 2020/245 iddianame değerlendirme sayılı kararına vaki itirazın reddine dair Isparta 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 20/10/2020 tarih ve 2020/1151 Değişik İş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde takdir ve ifasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 15/03/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.