2021/41255 K. 2021/11079 T. 29.11.2021
11. CD., E. 2021/41255 K. 2021/11079 T. 29.11.2021
T.C. Yargıtay Başkanlığı - 11. Ceza Dairesi
Esas No.: 2021/41255
Karar No.: 2021/11079
Karar tarihi: 29.11.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tefecilik, sahte fatura düzenleme ve kullanma
1) Sanık hakkında "tefecilik" suçundan verilen ret kararına yönelik şikayetçi kurum vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanığın, POS cihazlarını kullanım amaçları ve sözleşme koşulları dışında, kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla kullanmaktan ibaret fiillerinin, hem TCK'nin 241. maddesinde düzenlenen "tefecilik" suçunu hem de 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu'nun 36. maddesinde düzenlenen "gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme" suçunu oluşturması; TCK'nin 241. maddesinin genel ve 5464 sayılı Kanun'un 36. maddesinin özel norm niteliğinde olması karşısında; "özel normun önceliği" kuralı gereğince, sanık hakkında zincirleme olarak 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu'nun 36. maddesinde düzenlenen "gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme" suçundan hüküm kurulması gerektiği ancak şikayetçi ... Vergi Denetim Kurulu Grup Başkanlığının, sanığa yüklenen "5464 sayılı Kanun'a aykırılık" suçundan doğrudan zarar görmediği ve kamu davasına katılma hakkı bulunmadığı, usulsüz verilmesinden dolayı hukuken geçersiz olan katılma kararının hükmü temyiz etme yetkisi vermeyeceği anlaşılmakla, ... Vergi Denetim Kurulu Grup Başkanlığı adına vekilinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında "2009 takvim yılında sahte belge düzenleme ve kullanma" suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
... Cumhuriyet Başsavcılığının 27.11.2013 tarihli, ve 2013/6503 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından kamu davaları açıldığı, sahte fatura kullanma ve düzenleme suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, her bir suçtan ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği ayrıca birden fazla sahte fatura düzenlenmesi ve kullanılması nedeniyle zircirleme suç hükümlerinin de uygulanması gerektiği gözetilmeden, sanığın eylemi tek suç kabul edilerek ve zincirleme suç hükümleri de uygulanmadan eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık ve müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. ancak;
Sanığın "Vergi Usul Kanunu'na aykırılık" suçundan mahkumiyetine ilişkin temel cezanın tayini sırasında, uygulama maddesinin 213 sayılı yasanın 359/b-2 maddesi gereğince şeklinde yanlış gösterilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünde, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından bu bölümün çıkartılarak yerine "213 sayılı VUK'nin 359/b. maddesi gereğince" yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.11.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.