2022/37 K. 2022/2091 T. 14.2.2022
11. CD., E. 2022/37 K. 2022/2091 T. 14.2.2022
T.C. Yargıtay Başkanlığı - 11. Ceza Dairesi
Esas No.: 2022/37
Karar No.: 2022/2091
Karar tarihi: 14.02.2022
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 01.11.2021 tarih ve 2021/13684 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 24.12.2021 tarih ve KYB-2021/138223 sayılı ihbarname ile;
Sahte fatura kullanmak suretiyle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçundan sanık ...'in, anılan Kanun’un 359/b, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.11.2018 tarihli ve 2013/614 esas, 2018/1111 sayılı kararının "Dosya kapsamına göre, İzmir Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığının 20/03/2013 tarihli ve 2013/1-55 sayılı mütalaasının “sahte belge düzenlemek” şeklinde verildiği, “sahte fatura kullanmak” eylemine ilişkin verilmiş bir mütalaa bulunmadığı, İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 18/07/2013 tarihli ve 2013/22752 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 08/03/2013 tarihli 2013-A-110/19 sayılı vergi suçu raporuna ve anılan mütalaaya uygun olarak sahte fatura düzenlemek suçundan kamu davası açıldığı, ayrıca birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura kullanma" ve “sahte fatura düzenleme” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği dikkate alınarak yazılı şekilde sanığın sahte fatura kullanmak suçundan mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme suçundan kamu davası açıldığı, kararın gerekçesinde de sanığın sahte fatura düzenlediği ve bu şekilde vergi usul kanununa muhalefet suçunu işlediği kabul edilmesine karşın, sahte fatura kullanma suçundan hüküm kurulması yasaya aykırı olup, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, sanık ...‘in “2012 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçundan 213 sayılı VUK‘nin 359/b, TCK‘nin 43/1, 62/1. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 07.11.2018 tarihli 2013/614 Esas ve 2018/1111 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünün CMK'nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, hükmün ilk paragrafındaki “kullanmak“ ibaresinin çıkartılarak yerine “düzenleme“ ibaresinin eklenmesine, yine TCK‘nin 43/1. maddesinin uygulandığı bölümde yer alan “kullandığı“ ibaresinin çıkartılarak yerine “düzenlediği“ ibaresinin eklenmesine, diğer hususların yerinde bırakılmasına, sanık .... hakkındaki mahkûmiyet hükmünün de istinaf edilmeden kesinleşmiş olması karşısında, bu sanık yönünden de kanun yararına bozma yoluna gidilip gidilmeyeceği hususunda gereğinin takdir ve ifası için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 14.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.