E. 2019/584 K. 2019/784 T. 23.10.2019
TEMYİZEDEN(DAVALI): Balıkesir Vergi Dairesi Başkanlığı - BALIKESİR
(Kurtdereli Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. K1 - (Aynı yerde)
KARŞITARAF(DAVACI): F1 Alternatif Enerji Sistemleri
Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : Balıkesir Vergi Mahkemesinin, 26/10/2018 tarih ve E:2018/356, K:2018/728 sayılı ısrar kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem:Madeni yağ imalatı yapan davacı şirket tarafından 2012 yılı Eylül ayı ikinci dönemine ilişkin özel tüketim vergisi beyannamesinde özel tüketim vergisinin tecilinin talep edilmesi üzerine sanayi sicil belgesi ile talep ve taahhütname örneklerinin ve tecili istenen özel tüketim vergisi tutarı ile 12 aylık gecikme faizi tutarı toplamı kadar teminat istenilmesine ilişkin işlem davaya konu yapılmıştır.
Balıkesir Vergi Mahkemesinin 30/07/2013 tarih ve E:2012/1044, K:2013/648 sayılı kararı:
Davacı şirket tarafından verilen özel tüketim vergisi beyannamesi ile tecil edilecek olarak beyan edilen ve TÜPRAŞ'ın davacı şirkete teslim etmiş olduğu mala ilişkin özel tüketim vergisinin mükellefi TÜPRAŞ olup özel tüketim vergisi tarh etme yetkisi de TÜPRAŞ'ın bağlı olduğu Tepecik Vergi Dairesidir.
Davacının imal ettiği özel tüketim vergisine tabi malın bir başka mükellefe satılarak teslim edilmiş olması halinde dahi bu mal üzerinden hesaplanan özel tüketim vergisinden, Tepecik Vergi Dairesine ödenmesi gereken tutar indirildikten sonra kalan özel tüketim vergisinin mükellefi davacı şirket, bu fark vergiyi tarh etme yetkisi de davalı idareye aittir. Bununla birlikte Tepecik Vergi Dairesi tarafından tarh ve tahakkuk ettirilerek şartlı teslimden dolayı davacı şirketten teminat alınmak suretiyle tecil edilen verginin, davalı idare tarafından tarh ve tahakkuk ettirilerek teminat istenilmesine ilişkin 02/11/2012 tarih ve 36119 sayılı işlemde yetki yönünden yasaya uygunluk görülmemiştir.
Vergi mahkemesi bu gerekçeyle dava konusu işlemi iptal etmiştir.
Davalı idarenintemyiz istemini inceleyen Danıştay Yedinci Dairesinin 24/10/2017 tarih ve E:2016/1949, K:2017/5810 sayılı kararı:
4760 sayılı Kanunun 8. maddesinin birinci fıkrasında, bu Kanuna ekli (I) sayılı listenin (B) cetvelindeki malların, (I) sayılı listeye dahil olmayan malların imalinde kullanılmak üzere mükellefler tarafından tesliminde tarh ve tahakkuk ettirilen özel tüketim vergisinin Bakanlar Kurulu tarafından belirlenecek kısmının, teminat alınmak suretiyle tecil olunacağı, söz konusu malların tecil tarihini takip eden aybaşından itibaren oniki ay içinde (I) sayılı listeye dahil olmayan malların imalinde kullanılması halinde tecil olunan verginin terkin edileceği, bu hükümlere uyulmaması halinde, bu malların tecil-terkin işlemi dışındaki amaçlarla tesliminde tarh edilmesi gereken vergi tutarından, daha önce tahsil edilen verginin mahsubundan sonra kalan tutarın, vade tarihinden itibaren 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51. maddesinde belirlenen gecikme zammı ile birlikte alıcıdan tahsil edileceği hükme bağlanmıştır.
Aynı Kanunun 12. maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde, özel tüketim vergisinin, bu Kanuna ekli listelerde yazılı malların karşılarında gösterilen tutar ve/veya oranlarda alınacağı belirtilmiş; ikinci fıkrasının (a) bendinde, Bakanlar Kurulunun, topluca veya ayrı ayrı olmak üzere, (I) sayılı listedeki mallar için uygulanan maktu vergi tutarlarını, her bir mal itibarıyla en yüksek vergi tutarının yarısına kadar artırmaya, sıfıra kadar indirmeye, bu sınırlar içinde mal cinsleri, özellikleri, kullanım yerleri veya ithalatın şekline göre farklı tutarlar tespit etmeye yetkili olduğu kurala bağlanmış; dördüncü fıkrasında, (I) sayılı listedeki mallar için uygulanan maktu vergi tutarlarının, bu maddenin (2) numaralı fıkrasının (a) bendi uyarınca Bakanlar Kurulu tarafından farklı tespit edilmesi halinde, Maliye Bakanlığının, vergi farklılaştırmasını, verginin mükellefe veya vergiye tâbi işlemlere taraf olanlara iadesi yöntemi ile uygulamaya, teminat istemeye, bu teminatın türü, tutarı ve çözümüne ilişkin usul ve esaslar ile verginin iadesine ilişkin usul ve esasları belirlemeye yetkili olduğu açıklamasına yer verilmiştir.
30/07/2002 tarih ve 24831 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 1 seri nolu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliğinin 9.1. maddesinin 26/10/2002 tarih ve 24918 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 2 seri nolu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliğinin 4. maddesinin (a) bendi ile değişik (a) bendinde, tecil-terkin uygulamasından sanayi sicil belgesini haiz imalatçıların yararlanacağı, bu uygulamadan yararlanmak isteyen imalatçıların, (I) sayılı listenin (B) cetvelindeki malları ithalatçıdan veya rafineriden alımında ekte bir örneği olan (Ek:2) talep ve taahhütname ile birlikte sanayi sicil belgesinin noter veya yeminli mali müşavir tarafından onaylanmış bir örneğini özel tüketim vergisi mükellefine verecekleri, mükelleflerin bu kapsamda teslim ettikleri mallar için, Bakanlar Kurulunun ürünün bu amaçla kullanılmasına ilişkin olarak belirlediği tutara göre özel tüketim vergisi hesaplayarak beyannamelerinin ilgili bölümünde beyan edecekleri, beyan edilen verginin Bakanlar Kurulu Kararına göre tecil edilmesi öngörülen kısmının; bu tutar ile 12 aylık gecikme faizi tutarı toplamı kadar teminat verilmesi üzerine tecil edileceği, kalan kısmın tahsil edileceği belirtilmiştir.
Öte yandan 4760 sayılı Kanunun 2. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde, vergiye tabi malların, vergiye tabi olan malların imali dışında her ne suretle olursa olsun kullanılması, sarfı, işletmeden çekilmesi teslim sayılan haller arasında sayılmıştır.
Davacı şirket TÜPRAŞ'tan teminat vererek satın aldığı baz yağlardan önce liste içi indirimli orana tabi müstahzar üretmiş; sonra bu müstahzarları liste dışı özel tüketim vergisine tabi olmayan nihai ürün üretiminde kendisi tarafından teslim hükmünde kullanmıştır. Bu nedenle mükellef olarak bağlı olduğu davalı idareye verilen beyannamede tecil edilecek olarak beyan edilen özel tüketim vergisinin tecili için bu hususta işlem tesis etmeye yetkili olan davalı idarece teminat istenilmesi karşısında, olayda ikinci üretim aşaması için tecil şartlarının oluşup oluşmadığının, teminat verilmesinin gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesi suretiyle ulaşılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, maddi olay ve hukuki durumun yanlış nitelendirilmesine dayalı olarak verilen mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Daire bu gerekçeyle uyuşmazlığın esası incelenerek karar verilmek üzere kararı bozmuştur.
Balıkesir Vergi Mahkemesinin 26/10/2018 tarih ve E:2018/356, K:2018/728 sayılı ısrar kararı:
Mahkeme, aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ilk kararında ısrar etmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığından aksi yöndeki ısrar kararın bozulması ve öncelikle yürütmenin durdurulması gerektiği ileri sürülmüştür.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :Cevap verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ K2'NIN DÜŞÜNCESİ:Temyiz istemine konu ısrar kararının Danıştay Yedinci Dairesinin kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca dosya tekemmül ettiğinden davalı idarenin yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Danıştay Yedinci Dairesinin yukarıda yer verilen kararının dayandığı aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ısrar kararının bozulması gerekmektedir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1- Davalının temyiz isteminin KABULÜNE,
2-Balıkesir Vergi Mahkemesinin, 26/10/2018 tarih ve E:2018/356, K:2018/728 sayılı ısrar kararının BOZULMASINA,
3-Yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına,
2577 sayılı Kanunun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.