TEMYİZEDEN(DAVALI): İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı - İSTANBUL

(Anadolu Kurumlar Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ: Av. K1 - (Aynı yerde)

KARŞITARAF(DAVACI):F1 Akaryakıt Ürünleri Pazarlama ve Dağıtım Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : İstanbul 12. Vergi Mahkemesinin, 09/10/2018 tarih ve E:2018/1285, K:2018/2528sayılı ısrar kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :

Dava konusu istem:Davacı tarafından, olumsuz mükellefler listesinde yer alan mükelleflerden mal ve hizmet alımında bulunduğunun davalı idarece bildirilmesi nedeniyle bu mükelleflere ait faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimlerinden çıkarılması suretiyle ihtirazi kayıtla verilen düzeltme beyannameleri esas alınarak tahakkuk eden 2012 yılının Kasım dönemi ile 2013 yılının Haziran dönemine ait katma değer vergisi, damga vergisi ve hesaplanan gecikme faizi ile %50 oranında kesilen vergi ziyaı cezaları davaya konu yapılmıştır.

Mahkemenin ilk kararının özeti:İstanbul 12. Vergi Mahkemesi, 13/01/2016 tarih ve E:2015/538, K:2016/44 sayılı kararıyla; süresi içerisinde katma değer vergisi beyannameleri verilmesinden sonra, davalı idare tarafından sahte fatura düzenleyen mükelleflerden yapılan alımların ilgili dönem beyanlarında düzeltilmemesi halinde özel esaslara tabi tutulacağı hususunun davacıya bildirilmesi nedeniyle davacının ikinci bir beyanname vermeye zorlandığından, ikinci beyannamenin özgür iradeyle verildiğinden söz edilemeyeceği, davacı hakkında bir inceleme yapılmadan ve kullandığı faturaların gerçek olup olmadığı, kendisi ve fatura düzenleyicileri hakkında her yönüyle incelenerek ortaya konulmadan, verilen düzeltme beyannamesi üzerine yapılan tahakkukta ve kesilen cezada yasal isabet görülmediği gerekçesiyle, tahakkuk eden vergileri, kesilen vergi ziyaı cezasını ve hesaplanan gecikme faizini kaldırmıştır.

Daire kararının özeti:Davalı idarenin temyiz istemini inceleyen Danıştay Üçüncü Dairesi, 29/12/2017 tarih ve E:2016/7844, K:2017/10988 sayılı kararıyla; beyanname verme süresi geçirildikten sonra, faturaları kayıtlara intikal ettirilen firmalar hakkındaki olumsuz tespitler nedeniyle söz konusu faturalar kayıtlardan çıkarılarak ilgili dönemlere ait katma değer vergisi düzeltme beyannamelerine konulan ihtirazi kaydın, süresinden sonra verilen beyanname üzerine tahakkuk eden vergiye dava açılmasına olanak sağlayan bir çekince olarak kabulüne olanak bulunmadığı, verginin süresinde tahakkuk ettirilmemesi nedeniyle vergi ziyaı cezası kesilmesi, 213 sayılı Kanununun 341. maddesinin gereği olduğundan, Mahkemece yeniden verilecek kararda bu hususun ayrıca gözetileceğinin açık olduğu gerekçesiyle kararı bozmuştur.

Israr kararının özeti:Mahkeme, aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ilk kararında ısrar etmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Serbest iradeyle verilen beyannameye ihtirazi kayıt konularak dava açılamayacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :Davalı idarenin zorlaması üzerine verilen ikinci beyannamenin serbest irade ile verildiğinden söz edilemeyeceği, idarenin yazısı üzerine verilen ihtirazi kayıtlı beyannameye karşı dava yolunun kapatılmasının mahkemeye erişim hakkını engellediği, ayrıca bu durumun hukuk devleti ilkesi ve eşitlik ilkesi ile örtüşmeyeceği, Vergi Daireleri İşlem Yönergesinde de ihtirazi kayıt konulmak şartıyla sonradan verilen beyannamelere karşı dava açılabileceğinin öngörüldüğü savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ K2'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

Danıştay Üçüncü Dairesinin yukarıda yer verilen kararının dayandığı aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ısrar kararının bozulması gerekmektedir.

KARAR SONUCU :

Açıklanan nedenlerle;

1- Davalının temyiz isteminin KABULÜNE,

2- İstanbul 12. Vergi Mahkemesinin, 09/10/2018 tarih ve E:2018/1285, K:2018/2528 sayılı ısrar kararının BOZULMASINA,

3- Yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına,

2577 sayılı Kanunun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27/02/2019tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

X - KARŞI OY :

Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından, istemin reddi gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.