E. 2019/94 K. 2019/758 T. 23.10.2019

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı - İSTANBUL

(Beykoz Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ: Av. K1 - (Aynı yerde)

KARŞI TARAF (DAVACI): F1 Yapı Taahhüt İnşaat Sanayi Ticaret Limited Şirketi

VEKİLİ: Av. K2

İSTEMİN KONUSU : İstanbul 7. Vergi Mahkemesinin, 05/10/2018 tarih ve E:2018/1450, K:2018/2790sayılı ısrar kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :

Dava konusu istem:Davacı tarafından, olumsuz mükellefler listesinde yer alan bir kısım mükelleften mal ve hizmet alımında bulunduğunun idarenin müeyyideli yazıları ile bildirilmesi üzerine bu mükelleflere ait faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimlerinden çıkarılması suretiyle ihtirazi kayıt konulmaksızın verilen düzeltme beyannameleri nedeniyle oluşan durumu eski hale getirmek amacıyla verilen ikinci düzeltme beyannamelerinin kabul edilmesi istemiyle yapılan başvurunun reddine dair 26/07/2013 tarih 14002 sayılı işlemin iptali istenilmiştir.

İstanbul 7.Vergi Mahkemesinin, 12/09/2014 tarih ve E:2013/2499, K:2014/1987 sayılı kararı:

Olayda, süresi içerisinde katma değer vergisi beyannamelerini veren davacının daha sonra ikinci bir beyanname daha vererek ilk beyannamelerde yer alan indirime konu bazı faturaları beyannamelerinden çıkarması sağlanmıştır.

Bunun üzerine davacı tarafından, ilk düzeltme beyannameleriyle indirimlerden çıkarılan katma değer vergilerinin aslında gerçek mal ve hizmet alımına dayalı olarak ödendiği ve indirim konusu yapılmasının tabii olduğu gerekçesiyle ilk düzeltme beyannamesinden rücu edilerek 10/07/2013 tarihinde tekrar düzeltme beyannameleri verilmiş ve bu beyannamelerin kabul edilmesi istemiyle 11/07/2013 tarihinde davalı idareye başvurulmuştur.

Bu durumda, baskı ile verdirilen ilk düzeltme beyannamelerinden rücu edilerek süresinde yapılan beyanların doğru kabul edilmesi yönünde verilen ikinci düzeltme beyannameleri üzerine gerçek durumun tespitine dönük olarak idarece bir vergi incelemesi yapılması gerekirken bunun yapılmadığı, aslında ikinci kez verilen düzeltme beyannamelerinin altında da idarenin zorlama yazılarının bulunduğu, bu yazılar olmasa idi ilk beyannamenin ve bu beyannameyi düzeltmeye ilişkin ikinci beyannamenin verilmesi durumunun oluşmayacağı anlaşıldığından, davacı tarafından verilen düzeltme beyannamelerine istinaden düzenlenen 10/07/2013 tarih ve 2013/94 ila 111 sayılı tahakkuk fişlerinin gerçek beyan olarak kabul edilmesi talebinin reddine ilişkin 26/07/2013 tarih ve 14002 sayılı işlemde hukuka uygunluk bulunmamıştır.

Vergi Mahkemesi bu gerekçeyle dava konusu işlemi iptal etmiştir.

Davalı idarenintemyiz istemini inceleyen Danıştay Üçüncü Dairesinin, 29/12/2017 tarih ve E:2016/4109, K:2017/10828 sayılı kararı:

Mükelleflerin, beyannamelerinde bildirdikleri matrahlara veya bildirilen matrahlar üzerinden tarh ve tahakkuk ettirilen vergilerin ihtirazi kayıt konulan kısmına karşı vergi davası açabilmesine olanak var ise de bu istemlerin yasal süresi içinde verilen beyannameler üzerine tahakkuk eden vergileri kapsadığı açıktır.

Süresinden sonra verilen ilgili dönemlere ait katma değer vergisi düzeltme beyannamelerindeki ihtirazi kaydın tahakkuk eden vergiye dava açılmasına olanak sağlayan bir çekince olarak kabulüne olanak bulunmadığından dava konusu işlemi iptal eden Vergi Mahkemesi kararında hukuka uygunluk görülmemiştir.

Daire bu gerekçeyle kararı bozmuştur.

İstanbul 7.Vergi Mahkemesinin, 05/10/2018 tarih ve E:2018/1450, K:2018/2790 sayılı ısrar kararı:

Mahkeme, aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ilk kararında ısrar etmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Davacı tarafından verilen düzeltme beyannamelerinin kendi iradesiyle verildiği, beyannamelere ihtirazi kayıt dahi konulmadığı, mükelleflerin kendi beyanlarına karşı dava açmalarının mümkün olmadığı, öte yandan dava konusu edilen işlemin idari davaya konu olacak kesin ve yürütülmesi gereken bir nitelik de arz etmediği belirtilerek ısrar kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :Temyiz istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ K3'NİN DÜŞÜNCESİ: Davacı tarafından verilen ilk düzeltme beyannameleri üzerine tahakkuk ettirilen vergiler, hesaplanan gecikme zamları ile % 50 oranında kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemiyle açılan davalarda İstanbul 11. Vergi mahkemesince bozma üzerine verilen ve kanun yollarından geçmek suretiyle kesinleşen, 04/11/2014 tarih ve E:2014/2312, 2316, K:2014/2366, 2367 sayılı kararlar ile oluşan hukuki durum dikkate alınmak suretiyle dava konusu uyuşmazlık hakkında yeniden bir karar verilmesi gerektiğinden ısrar kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :

MADDİ OLAY:

Davacı tarafından, davalı idarenin 31/08/2012 tarih ve 15646, 26/11/2012 tarih ve 21629 sayılı müeyyideli yazıları üzerine 24/12/2012 ve 25/12/2012 tarihlerinde 2010/Şubat, Mart, Mayıs ila Kasım, 2011/Ocak, Şubat, Nisan, Mayıs, Temmuz ila Eylül ve 2012/Mart, Nisan dönemlerine ilişkin olarak ihtirazi kayıt konulmaksızın düzeltme beyannameleri verilmiştir.

Davacı tarafından, 10/07/2013 tarhinde ikinci düzeltme beyannameleri verilerek daha önce yapılan düzeltmenin geri alınması ve ilgili faturalarda yer alan katma değer vergilerinin indirime konu edilmesi talebiyle 11/07/2013 tarihinde davalı idareye başvurulmuştur.

Davalı idarece, 26/07/2013 tarih ve 14002 sayılı işlem ile davacının talebinin reddi üzerine işbu dava açılmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

Dava dosyasının ve UYAP kayıtlarının incelenmesinden, davalı idarenin 31/08/2012 tarih ve 15646, 26/11/2012 tarih ve 21629 sayılı müeyyideli yazıları üzerine 24/12/2012 ve 25/12/2012 tarihlerinde 2010/Şubat, Mart, Mayıs ila Kasım, 2011/Ocak, Şubat, Nisan, Mayıs, Temmuz ila Eylül ve 2012/Mart, Nisan dönemlerine ilişkin olarak ihtirazi kayıt konulmaksızın verilen düzeltme beyannameleri üzerine tahakkuk ettirilen vergilerin, hesaplanan gecikme zamlarının ve %50 oranında kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemiyle davacı tarafından İstanbul 11. Vergi Mahkemesinin E:2013/376, 377 sayılı dosyalarında açılan davalarda verilen 08/05/2013 tarih ve K:2013/1143, 1144 sayılı kararlara karşı davacı tarafından yöneltilen temyiz istemlerinin Danıştay Dokuzuncu Dairesince kabul edilerek anılan kararların bozulduğu, davalı idarenin karar düzeltme istemlerinin de reddi üzerine mahkemece bozma kararına uyulmak suretiyle verilen 04/11/2014 tarih ve E:2014/2312, 2316, K:2014/2366, 2367 sayılı kararlar ile dava konusu işlemlerin kaldırılmasına karar verildiği ve bu kararların temyiz ve karar düzeltme kanun yollarından geçerek bu haliyle kesinleştiği anlaşılmaktadır.

Bu durumda, Vergi Mahkemesince İstanbul 11. Vergi Mahkemesinin 04/11/2014 tarih ve E:2014/2312, 2316, K:2014/2366, 2367 sayılı kararları ile oluşan hukuki durum dikkate alınmak suretiyle dava konusu uyuşmazlık hakkında yeniden bir karar verilmesi gerekmektedir.

KARAR SONUCU :

Açıklanan nedenlerle;

1- Davalının temyiz isteminin KABULÜNE,

2- İstanbul 7. Vergi Mahkemesinin, 05/10/2018 tarih ve E:2018/1450, K:2018/2790 sayılı ısrar kararının BOZULMASINA,

3- Yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına,

2577 sayılı Kanunun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/10/2019tarihinde oybirliğiyle karar verildi